Nurgül Ankara Şiirleri - Şair Nurgül Ankara

Ruhum daralır, ne bir neden ne bir iz,
Güneşim tutulur, gökyüzümde hep alacakaranlık.
Nefesim yarım kalır, yutkunurum çaresiz,
Bu gönül kafesi artık taşırıyor darlık.
​
​Duygularım coşar, tırmanır ta semaya,

Sensizlik, bu ruhu üşütüyor; bu kışın ortası değil,
Ruhumun en kuytusunda esen, cam kesiği bir ayaz.
Hayalin sahte cennetinde yorgun düştü bu kalp artık,
O zoraki tebessümler, içimde bıraktı derin bir sızı.

Şimdi, tek istediğim, yalın bir sığınak:

Bir insan için ölüm nedir ki?
Tek başına, sevdiğini mutlu edemeden gitmek…
Gerçekten bu kadar basit midir her şey?
Ardında kalbinin yarısını bırakmak…

Seven için yıkımdır, güneşin batması,

Sevmek…
Yanın da olduğunu bilmek,
Onsuz nefes alamamak,narına yanmaktır.
Sevmek
Canında can,
Yolunda kilim gibi serildiğin,

Bana bak bana, belki yarın bakar da göremezsin,
Ararsın cevap alamazsın, ararda bulamazsın...
Belki bir parça payın vardır bu sitemde,
Gönlün feryat eder belki sessiz sessiz derinde.
Belki de yorgunsun, bir başına hayatın yüküyle,
Bir nefes almak istersin belki de benimle.

Daldı gözlerim amansız sonsuzluğa,
Geçmişim geçti bir bir aklımdan.
Gözlerde buğu damlası,
İç çekip geçti be geçti dedi.

Her yaşanmışlık bir dersti,

Birgün gelirde ,
Geçersen bizim mahalleden
Lüle saçli ,ela gözlü
Bir kiz vardi dersin,
Eve bakarken gözlerinden yaş süzülürse,
Bilirim ki unutmamışsın dir beni

Var git ölüm, sevdiklerimi aldın bir bir,
Açtın yüreğimde onulmaz derin izler.
Sevecek heves kalmadı, kan ağlar gözler
Her yeni sevdayı, kaybetme korkusu bezer...

Korku saldın yüreğime, ruhum ürküyor,

Yanımda olsan, sen konuşsan,
Ben sessizce seni dinlesem.
Sesin masal gibi gelir bana,
Gözlerine bakarken, o derinlikte kaybolsam.
​
Yanımda olsan, her sözün inci tanesi,

Yarım kalmışlıklarım var içimde derin,
Sinemde bir uhde, yaşanmamış hayallerim,
Yarım kalan sevdam, amansız bir sızı içimde.
Sonu gelmez hüzünler, bir gölge misali üzerimde...

Benim yüreğimde yarım kalmışlıklarım var,