Nurgül Ankara Şiirleri - Şair Nurgül Ankara

Gel, omuzlarıma yükle ne varsa,
Bırak o ağırlık benim le dinsin.
Gönlündeki fırtına kollarımda sussun,
Adam benim, sana gelip sarılmam lazım.

Yıkık bir geçmişin gölgesinde kalmak istemedim,
Zamanın zincirini kırdım, her dem silkelenip kalktım.
Eski yükü, omuzlarımdan akan bir nehir sandım,
Elimde olanlarla mutlu olmayı yeniden yarattım.
Yolum uzundu, virajlıydı, sarp dağları vardı,
Fakat ben yarına, yeni bir hayat kurmak için vardım...

Gece zifiri karanlığı çöktüğünde usulca,
Hüzün çöker, bir karabasan gibi yüreğime.
Sensizlik, damla damla demlenir benliğimde,
Hayalinle avunur bu ıssız, yetim yalnızlığım.

Sessizliğin nabzında kaybolan hatıralar,

Sen benım nurum,gecemi aydinlatan.
Tam bitti derken,gülüşü ile yaşama baglayan.
Varlığı ile siyah ,beyaz hayatıma renk katan
Sen Gönlümün efendisi,küçük sevdam.

Sabahi olmayan gecelerime,gün gibi doğan.

Sessiz çığlıklarım saklı içim de,
Kabuk tutmaz kanayan yaralarım,
Temmuz sıcağında üşüyen hayallerim,
Güldüğüme bakmayın benim…

Ekmeksiz ,aşsız kaldığım

Günaydın sabahı aydınlatan cennetim
Günaydın dünüm, yarınım
Sol yanımın en kıymetlisi
Sevdiğim, sevdiceğim

Sabaha seninle uyanmak

Hasret nöbeti

Gecenin karası çökerken yavaş,
Yine sen varsın bu sessizliğin tam ortasında.
Yüreğime iner bir acı, yavaş yavaş,
Sen yoksun diye, hiç dinmez bu sızı.

:
Hayallerde Kalan Mutluluk..

Hayat hiç gülmedi yüzüme,
Acılarla besledim ruhumu.
Yine de hiç pes etmedim,

Seni ne çok sevdim kalbimde ateş
Soluyor güllerim,hayırsız sevdam
Kor gibi oluyor,artik koş yetiş
Boşlukta ellerım,hayırsız sevdam

Acın harlanıyor,maziyi andım

Yüreğini ellerinle yüreğine bıraktım
Bu atan kalp, bu can artık senindir dedin
Sevincin neşem, hüznün üzüntüm dedin
Senin bu kadar vicdansız böyle acımasız olacağını
Kalbimi hırpalayıp kül ufak kıracağını düşünemedim...