Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Mecnun olmuş gurbet elde gezerken
Bir afeti dilber selam eyledi
Bu zebun halime bakıp süzerken
İçim kan ağladı melal eyledi

Çevirdi başını haşmetle baktı

Fitnenin kavli imiş Hatay'a kan ağlatmak
Ana, kuzu demeden yürekleri dağlatmak
Kapanmış kapılarda kefenleri bağlatmak
Bu devran böyle gitmez, tez elden sürülmeli
Şerefsiz canilerin defteri dürülmeli

Sözlerin sihrinde kuruldun tahta
Çabuk söndü yanan mumlar, Reis bey
Kem talihim gülmez bu kara bahta
Elin tutmaz gözün görmez, Reis bey

Otuz dokuz aydır hep aynı şarkı

Kahve gözlüm, aşk denilen batağa
Her bir adım atışımda sen varsın
Bir taş gibi savrulunca yatağa
Mahzun, mahzun yatışımda sen varsın

Garip kaldım senden uzak illerde

zamanım duruyor
seni her gördüğümde,

duyduğumda o gür sesini
inceden ince
bir yanma başlıyor içimde…

Yaş:

Yüreğim parça parça sel akar gözlerimden
Feryâdım arşa çıktı inlerim ciğerimden
Firakın vuslatını bekliyorum Kerim’den
Sevgin kündeye aldı en onulmaz yerimden

Küçük bir kıvılcım idim alev aldım büyüdüm,
Dalga dalga yayıldım yandım bittim kül oldum.
Hasat vakti mahsulü tırpanladım savurdum,
Şimdi perişan halim çaresiz bir kul oldum.

Yine efkârlandım, daldım bu gece
Çöktü karanlıklar, her şey bilmece
Derdimi yazarken, hep hece, hece
Bir kâğıt, bir kalem, birde sen vardın

Dışarıda hasretin yeli eserken

Tutmayın dilini rahat konuşsun
Akıl hocasına gidip danışsın
Bana çok çektirdi oda alışsın
Yaptığı yanına kalmasın çeksin

İçinden ağlamak nasılmış bilsin

Çerçici

Henüz emeklerken öğrendik, tüm oyunları...
Yalancı memeler, yalancı emzik
Yürümeye başladık oyun değişti