Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Oğlum, kızım koridora dizildi
Hüzün çöktü mahmur gözler süzüldü
Yüreğimde gizli sevda çözüldü
Yolun açık olsun git güle güle
Benden selam söyle o nazlı güle

Yanmaktır aşk
Kanmaktır aşk
Zehirlere banmaktır aşk.

Bazen keyif sürdürse de
Daim acı almaktır aşk.

Şu yalancı dünyanın kahrını tek başıma
Çeke çeke usandım bitsin artık bu keder.
Bir ferman kurşun gibi saplanıyor döşüme
Diyecek bir sözüm yok demek ki buymuş kader

Ömrümün baharında düşe kalka yoruldum

Ey bahar kokulu toprağın kızı
Gönlümün sevdası ömrümün yazı
Nisan yağmurunda meltem ayazı
İstesem bu yana savrulur musun?

Çetin kayalığın ucunda kekik

Yüreğim eriyor kalbim yoruldu,senin bu nazına dayanmaz gönül.
Ne/zaman düzlükte bir nefes alsak,boğuyor sözlerin düzelmez gönül
Tam yola çıkmayı heves ederken,doluya tutuldu vuruldu gönül.
Aşkı deryasında daldım yüzerken,felç oldu bedenim yüzemez gönül.

Daha dün sen Leyla bende mecnundum,kaldırmaz yalanı yorgundur gönül.

Bugün de bir devrin sonuna geldik
Hakk gelir batılı dürer Reisim…
Seninle beraber bir maya çaldık
Nesilden nesile sürer Reisim

Eylüller çok acı bahtımız kara

Anadolu sanki tutuşmuş yanar
Ateş söner koru ağlar Reisim
Keşdağı’nda zaman çaresiz donar
Kızılöz’ün karı ağlar Reisim

İmanla bütündü mertliğin özün

Beni deyip gelen ferdi, satmadım ki satılayım
Kabul edip dost’u derdi, atmadım ki atılayım

Uzandım dost otağına, kıvrıldım dert yatağına
Gece, gündüz eteğine basmadım ki patılayım

Nedir bu sitemin nedir gözyaşın
Söyle de bilelim canım gardaşım
El kadar ekmeğim bir yudum aşım
Sanki gırtlağıma tıkar gibisin

Duydum ki gözünden düşmüş yüreğim

Cemali firari, özü içimde
Beni alev, alev yakar sevdiğim
Hasreti kor gibi, közü içimde
Gönlüme lav gibi akar sevdiğim

Adı dudağımda hep hece, hece