Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Her akşam uzakta batan güneşe
Bakıp ağlıyorum senden uzakta.
Ne zaman içimde başka bir neşe
Hülyaya dalarım senden uzakta.

Karanlık çökünce ıssız geceye

Viran olmuş şimdi gönül ocağım
Gamla yasla dolmuş yörem bucağım
Bomboş kaldı şimdi sevda kucağım
Şimdi senli yola bakar ağlarım

Ben düştüm düşeli aşk ateşine

Son şiirinde bana bir söz etmiştin
Cevabı tez elden vermiştim dostum
Kalbimde sevdadan bir set yapmıştım
Nasıl viran koydun gönlümü dostum

Küsüp gitmelerin faydasız gayrı

Türkiyem nedir bu çileli toprağın taşın.
Analar ağlıyor bak yerde yatan gardaşım.
Hergün bir alperen hain kurşuna hedef.
Dayanmıyor yürekler, can verenler gardaşım.

İmralı da beslenen canavar köpüklendi.

Baharım terk etmiş gönlümde ayaz
Söyle canım şimdi ben ne yazayım
İşlerim birikmiş bedenim haylaz
Söyle canım şimdi ben ne yazayım

Alev almış yürek dumanı tüter

Dinleyin beni dostlarım
Ben derdimin delisiyim
Dokuz köyden kovulsam da
Onuncunun kölesiyim

Ne dediysem tutulmadı

Bire yalan dünya batmadın gitti
Bu gün yarın derken ömrümüz bitti
Her şeyin sahtesi vardır bilirim
İnan ki yaptığın zoruma gitti

Aklım figan etse kim duyar beni

Dost diye tanırsın gönülden candan
Sevgisini alırsın gel yavaş yavaş
Onu hep kollarsın bütün ziyandan
Düşmanı görürsün dost yavaş yavaş.

Önce bir iki selamı gelir

Benim Yiğit oğlum kınalı kuzum
Sen gittin gideli dinmiyor sızım
Hasretini çekmek bu alın yazım

Hasretin yüreği dağlar Murad’ım
Anan gece gündüz ağlar Murad’ım

Hengâmeli hayatın yollarına koyuldum
Ahiret tarlasını ekmeye gidiyorum
Fani dünyanın yalan libasından soyuldum
Kurtuluş meşalesi yakmaya gidiyorum

Azat olan kalbime vesvese evham salma