Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Yayılsın arş-ı alaya ezanların gür sesi
Duyulsun bütün dünyaya Bilal imin nefesi
Âlemi İslam’a davet budur ancak gayesi
Hakikati bu âleme dinletmektir hevesi

Nuh Comba

oysa ne çabuk kaynaşmıştık
mis kokulu serin sulu
gönül bahçelerinde
Kuş gibi uçuyor
çocuk gibi yuvarlanıyorduk çimenlerinde

Düşündükçe şu bitmeyen derdimi
Ben beni unutup bıkmaktan bıktım
Heder ettin ey vefasız kadrimi
Peşinden gözyaşı dökmekten bıktım

Okyanusa akar ırmağın, suyun

Benim için hep elemsin, kedersin?
Bana yaptığını bir gün ödersin
Pişman olup yalın ayak gidersin
Sensiz yaşamağa çalışacağım

Günlerdir bekledim gelirsin diye.

Kahve gözlüm sen bu elden gideli
Ferhat’ın yastadır hali perişan
Puslu hayallere sürgün edeli
Ferhat’ın hastadır hali perişan

Vurgun yemiş gibi gönlü çok kırgın

Yardıma kota koyar kapitalist düşünce
Her şey gönlüne göre, her şey kendi işince
Komşuya lokma vermez onun aşı pişince
Ortalığı inletir kapitalist düşünce

Nuh Comba

Şimdi kurtlar çakal ile eş oldu
Vatan için çarpışanlar leş oldu
Bazen kör kurşuna hedef yiğitler
Hainlerin karşısında keş oldu

Ey! Kibirli gözlerin arkasındaki süfli,
Sen kendini uyanık, çok akıllı sanarsın.
Necasetten bihaber baştan ayağa sifli,
Helal, haram ayırmaz her gelenden banarsın.

Nuh Comba

O dağlar üstüne yürüdüğünde
Kıyamet korkusu bürüdüğünde
Dünyalık hevesler çürüdüğünde
Şimşekler çaktıkça yerler yarılır
Gök kubbe delinir harcın karılır

Sevdanla ne tuhaf hallere düştüm.
Aşkın çarmıhında boynumu büktüm
Her şeyim eksiksiz tamam oldu da.
Senin olmadığın hayata küstüm.

Yılın dört mevsimi hüzünle doldum