Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Beni boynu bükük koyup da gitme
Ben, bana yetimim, sen olmadıkça
Vuslat umudunu ecelim etme
Bir adım atamam, sen olmadıkça

Nerden düştü bilmem bu kor içime

Yüreğime süzülen
Gizli bir ağıdın
Son damlasıydı
Nefesimi kesen

Olur ya, hak yoldan kaçarsan oğul
Sana bir nasihat, bir kaç sözüm var
Zalimin elinde naçarsan oğul
Sabreyle mizanda mutlak çözüm var

Rabteyle kalbini imanla besle

Bu nasıl bir gidiş, bu nasıl devran
Her fırsatta bir şey dayar Niyazi
Bir hitabı var ki bülbüller hayran
Her taşı gediğe koyar Niyazi

Biçareyim hile hurda bilemem

Ötesi Yalan

Onsekizbin alem iki cihanı
Hiç yoktan var edip yaratmış Allah c.c
Kader katipleri yapmış bu hanı
Geceyi setir için karartmış Allah c.c

Hoş Geldin Ya Ramazan

Recep ile başlarız senden hayâ etmeye
Sen âleme rahmetsin ey sevgili Ramazan
İslam’ın bülbülleri hergün başlar ötmeye
Gönüller sende coşar hoş geldin ya Ramazan

Rahman mucizesi ismi Rahimden
Doğduğum bu güne Heceliyorum
Anamın höllüğe akan terinden
Düştüğü sinede Geceliyorum

Arşın ortasından bir güneş doğar

Mazinin ateşiyle hayallerde kavrulup
Sönmemiş küllerine bastığın hiç odlumu?
Sevdanın alevinde poyraz gib savrulup
Yandıkça yâr/an için sustuğun hiç oldu mu?

Âlem sefa sürerken başın avucuna alıp

Ömür denen sermaye bitiyor birer birer
Makber ağzını açmış ilam’da gerçek haber
Kalubeladan beri bu devran böyle sürer
Şefaatinle gül bana, ey hazreti peygamber. A.s.v

Mehmedim!

Kader yazgısı mıdır iradeye yenilmek
Suretine baktıkça üşüyorum Mehmedim!
Yaşadığım çöllerde her an sensiz anılmak
Yürüdükçe vuslata düşüyorum Mehmedim!