Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Öyle bir zamana erdi günümüz,
Düşman belli değil dost belli değil.
Maşrıktan, mağribe vardı ünümüz,
Keçi belli değil, post belli değil.

Ha otuz, ha altmış, ha doksan yaşı

Ambarım dolarda eler mi elek
Yârim beyaz ipten örer mi yelek
Gün olur da bir gün güler mi felek
Ben beni unuttum, ben benden uzak
Yürüdüğüm yolun her yeri tuzak

Bugün, yarın deyip umut ekerek
Gelemedim, gelinmiyor sevdiğim
Yıllarca bekledim hasret çekerek
Gelemedim, gelinmiyor sevdiğim

Bu şiir Bayram günü anasını, babasını ziyaret etmek yerine, kedisini, köpeğini kucağına alıp tatile giden hayırsız evlatlara ithaftır.


Bilesin

lafın uzunu da
şiirin uzunu da
daha başından yorar beni
ağır gelir bünyeme kaldıramam
zordur okuması da, yazması da
anlaması da, dinlemesi de

Biçare

Dünya denen handa sensiz limanda
Bir yaprak misali süzülmekteyim
Tutunduğum her şey kayar bir anda
Dalgalar içinde büzülmekteyim

Kuş uçtuysa elinden,
Bırak gütme peşini.
Dile mevladan dile,
Rabbim bilir işini.
Hangi kul darda kaldı,
Yetişmedi ki hızır.

bazen bir sigara içimi kadar
gitmek zorunda kalır insan dostuna

ışıldayan gözler

Bunca çile bunca keder bunca dert
Ata ata ben yoruldum Sultanım
Yorgun beden dizde derman kalmadı
Bata bata ben yoruldum Sultanım

Neden susuyorsun bülbülü Şeyda
Sükûtun anlamsız vermez ki fayda
Yüzünü görürken her gece ayda
Beni bu hallerin yakıp kavurur
Gönlümün tahtını yıkıp devirir