Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Büyükhırka

Resim: Çorum Alaca Büyükhırka Köyü

Ata yurdum; doğup büyüdüğüm çocukluk yıllarımı yaşadığım Büyükhırka köyümün her köşesinde, her sokağında, her tarlasında hemen hemen her bağında, bahçesinde, deresinde, tepesinde, ormanında acıyı, tatlıyı, hüznü, kederi, mutluluğu, umudu iç içe yaşadığım, duygu ve anılarla yoğrulduğum güzel köyümü anlatmaktan her ne kadar aciz olsam da, bir nebzede olsa dilim döndüğünce edebi lisanı halim ile anlatmaya çalıştım.
Şimdiden sürçü lisan etmiş isek affola.

Bu şiir Bayram günü anasını, babasını ziyaret etmek yerine, kedisini, köpeğini kucağına alıp tatile giden hayırsız evlatlara ithaftır.

Bil Yeter

Yasımı tutmasın söyle zalime
Bu hakkı ben ona vermem bil yeter

Garibin sakın ha kırma kalbini
Yapmaya uzanan, el bulamazsın
Düğün, dernek dolaş, saydır on bini
Kusursuz bir tane, kul bulamazsın

Bazen güler, bazen yakar simsiyah

Derdi dünya ile taştı döküldü
Ağladı, sızladı aldandı gönül!
Kendi yüreğinden, kendi söküldü
Ağladı, sızladı aldandı gönül!

Mevlam lutfeyledi insanı paktan

’İnsan cisim cisim, yer kısım kısım’
Gün gelir altına, post atar hasım
Zenginim, güzelim diye övünme
Ummadık bir anda dökülür tasın

*

Hangi tabip gösterir ağıt denen acıyı
Gözler ayrı olsa da süzülen yaşlar aynı
Kim tarif edebilir yürekteki sancıyı
Çaresizlik içinde bükülen başlar aynı

Kırılmasın yeter ki umut denen o dalın

Alperen

Ata kürşat binmeli yönlendire yuları
Tarihini bilmeyen ne bilir edep, ar’ı
Sen şaha kalk küheylan esmeyen yel utansın
Yiğit özünde taşır haysiyeti, vagarı.

Ne Ferhat’ı kalmış ne de şirini
Öksüz bir vadiye dönmüş Amasya
Kader sürgün etmiş nazlı birini
Kahrından deliye dönmüş Amasya

Bir veda etmeden sessizce gittin
Cennet yuvamızı Cehennem ettin
Seni sevenleri ateşe attın
Söyle yavrum nasıl biter bu acı

Sen orda yarımsın, ben burada yarım
Gurbet aramızdan çıkmıyor aney
Hayalini bile vuslat sayarım
Bitirdi ömrümü bıkmıyor aney

Ömür boyu dayanmaya çalıştım