Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Keyfinde tagutun kahramanları
An be an yakıyor bütün canları
Canından bezdirdin tüm insanları
Soyunuz kurusun ey Amerika

Farz-ı Muhal

farz-ı muhal

bir babayiğit çıkıp gelse

Tükendi sermayem bitti umudum
Söyle ey kaderim, güler mi felek ?
Gözümde, gönlümde bitmez ağıdım
Söyle ey kaderim, güler mi felek ?

Vatanına, yurduna ve tüm sevdiklerine hasret kalmış onurlu, şerefli yaşayabilmek adına helal ekmeği peşine düşmüş tüm gurbetçilerimize sonsuz selam ve saygılar sunuyorum.

Garip

Ben sılada garip sen gurbet elde
Nasıl ağlamayım nasıl güleyim

Gelme Üstüme

Çok yoruldum hayat gelme üstüme
İçim dışım dolu çile ve kahır
Dertlerim başımda hep küme küme
Sineme süzülür gözlerim nehir

Mevlam kitabında baldan bahsetmiş
Zeytinden incirden daldan bahsetmiş
Kimsenin gönlünü kırmayın diye
Cehennem narında haldan bahsetmiş

Hürriyet

Gökte bayrak arz’da millet hür ola
Arş-ı yaran ezanlarım gür ola
Yüce islâm bu alemin dermanı
Ana, baba, evlat, torun bir ola

İnsan Olmalı

İnsanın bir meşgalesi olmalı...
insana ve insanlığa dair fayda verecek ne varsa
mesela, seherde kalkıp
güne bismillah diyerek abdestle başlaması

Ah İstanbul!
Gece gibi karanlıksın,
Gündüz kadar aydınlık.
Yine kirli pis koku,
Haliç sis ve bulanık.
Yakanı düğmeleyen,

Ey sevdasından usandığım
Vedasına hasret kaldığım
Sineme taht kurmuş
Ömrümü yemiş