Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Bu nasıl bir gidiş, bu nasıl devran
Her fırsatta bir şey dayar Niyazi
Bir hitabı var ki bülbüller hayran
Her taşı gediğe koyar Niyazi

Biçareyim hile hurda bilemem

Olur ya, hak yoldan kaçarsan oğul
Sana bir nasihat, bir kaç sözüm var
Zalimin elinde naçarsan oğul
Sabreyle mizanda mutlak çözüm var

Rabteyle kalbini imanla besle

Oğul

Kulak ver sözüme, atma yabana
Çalış, didin mutlak, kar gelir oğul !
Emeksiz kor olsa koyma sobana
Yakar, yıkar Seni, zor gelir oğul !

Marazlı

Edebi, erkanı, ilmi pasaklı
Köhnemiş beyin de marazlı aklı
Gerçeği söylemek sanki yasaklı
Gelene, gidene ürer it gibi

Ömür denen sermaye bitiyor birer birer
Makber ağzını açmış ilam’da gerçek haber
Kalubeladan beri bu devran böyle sürer
Şefaatinle gül bana, ey hazreti peygamber. A.s.v

Mehmedim!

Kader yazgısı mıdır iradeye yenilmek
Suretine baktıkça üşüyorum Mehmedim!
Yaşadığım çöllerde her an sensiz anılmak
Yürüdükçe vuslata düşüyorum Mehmedim!

Zekat, Fıtır, sadaka yoksulun hakkı bunlar
Onu gasp eden z'alim kime ibadet eder
Emr-i hak vuku bulur bir gün onlar da anlar
Zamanı geldiğinde y'anarak bedel öder

Ah şu mazide ki tatlı anılar
Beynimde sevdanın sesi tınılar
Ruhumda büyüyen hasretin var ya
Halimden sadece yaşayan anlar

Bulanmış başımın ırmağı, gölü
Baharım ağlıyor, yazım ağlıyor
Açmıyor çiçeğin yaprağı gülü
Bülbülüm ağlıyor, kazım ağlıyor

Umutla beklerken mevsimler geçer

Bende bilmiyorum ahir ne olur
Alıp, vereceğim kaç nefes kaldı
Zalimin hükmünde insanlık ölür
Bilmem gireceğim kaç kafes kaldı