Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Hangi tabip gösterir ağıt denen acıyı
Gözler ayrı olsa da süzülen yaşlar aynı
Kim tarif edebilir yürekteki sancıyı
Çaresizlik içinde bükülen başlar aynı

Kırılmasın yeter ki umut denen o dalın

Herkes bu alemde ayrı bir hoca
İmam'a, hafıza gerek yok şimdi
Otlamadan ocak tütüyor baca
Oduna, çıraya gerek yok şimdi

Ana, baba evde perim perişan

Gönlümün tapusunu hiç düşünmeden verdim
Kirletip atar isen bağışlarsam namerdim
Kıymetli neyim varsa alıp önüne serdim
Nankörlük yapar isen bağışlarsam namerdim

Unutma yakana elbet yapışır
Çok uzak sandığın o soğuk ölüm
Neyin var neyin yok gelen kapışır
Zulmetme kendine yeter be gülüm

Kalbinde ne kadar zikire yer var

Hatasını kabullenmeyen; kaybetmeye mahkumdur!

Ahir-i Kelam

Kralı soyudur atar bu millet
Gün olur zehiri yutar bu millet

Ne sen sor halimi ne ben söyleyim
Dertlerim deminde yatıyor gardaş
Aklım yeter gücüm yetmez neyleyim
An be an sineme batıyor gardaş

Bir veda etmeden sessizce gittin
Cennet yuvamızı Cehennem ettin
Seni sevenleri ateşe attın
Söyle yavrum nasıl biter bu acı

Sen orda yarımsın, ben burada yarım
Gurbet aramızdan çıkmıyor aney
Hayalini bile vuslat sayarım
Bitirdi ömrümü bıkmıyor aney

Ömür boyu dayanmaya çalıştım

Sorgusuz içerim ağıysa bile
Gönülden sunduğun aşk badesini
Gömerim kalbime düşürmem dile
Yüreğimiz versin ifadesini

Âdem (a.s) Havva, çalıştılar tarla’da
Hakikati bilmeyene aşk olsun
İlim, iman, ifşa olur Barla’da
Cehaleti silmeyene aşk olsun

Herk edilir tohum saçılır yere