Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Esnafım

Bir umut kapısı arar her sabah,
Bismillah diyerek yürür esnafım.
İcadı pek zordur ameli mubah,
Nice engelleri kürür esnafım.

Yüreğimdesin, ey babam !
her babalar gününde
acılarım depreşir
ruhum bedenimden sıyrılır
dalar giderim
çok ama; çok uzaklara...

Alaca karanlığı seher vaktinde
Bir ahu gözlüye, tutuldu gönlüm
Gül gibi gamzeler, al yanağında
Nev-i cilvesine, ütüldü gönlüm

Feryat senin özünde mi?
Yaşlar her dem gözünde mi?
Vuslat hani? Sözünde mi?
...Düşünme sen, kahve gözlüm
...Düşünme sen, şirin sözlüm
...Düşünme sen, iki gözüm, düşünme…

Bir başka güzeldir
Karadeniz’in çılgın dalgaları
huzur verir insana
o sağanak yağmurları

hasretli bakışlara yardır

Ey maddenin mabudu be hey yalancı dünya
Benimle nedir derdin, hep aldın veremedin
Keşmekeş duyguların içinde tatlı rüya
Doya doya seyredip, vuslata eremedim

Azlettim ben hayalim çoktan terk edip gitti

ey fani!
bilmez misin sen;
şu yorgun gönlümün
derdi de sensin
dermanı da sen

Bir garip divaneyim hep sille’ni yemekten
Ne hayattan zevk aldım ne kurtuldum emekten
Dilim dilim dilindi, dil yaran ile doldu
Ne sen beni anladın ne vazgeçtin demekten

Refahta, çilede hepsi baştadır
İşine sımsıkı sarıl be oğul…
Sorumsuz işlerin sonu kıştadır
Düşüne sımsıkı sarıl be oğul…

Bırak o gitarı, çalgıyı, sazı

Kaç yıl oldu gardaş halleşemedik
Ne sen sorabildin ne ben söyledim
Kimler sebep oldu dilleşemedik
Ne sen sorabildin ne ben söyledim

Şu hıra dağından daha yücesin