Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Bir söz ettim, bin kırbaç mı cezası
Sen hududu göster haddim aşmayım
Kâbuslara döndü vuslat rüyası
Sel gibi çağlayıp bendim taşmayım

Ne kadar zarifsin ipekten ince

Kurudu yeryüzü taşlar yarıldı
Bir damla yağmura hasret nebatat
Hayy, dedi mevcudat zikre sarıldı
Yağdı sicim sicim güldü kâinat

Poyrazla yükseldi yerden toz duman

Türk



Türk dedimi akan sular durulur
Yedi düvel bilir soylu milleti

Ey Moskof un tohumu, be hey küffar kızıl Çin
Muvakkat kudretinle bunca zulüm ne için
Yetmez mi katlettiğin marazlı rejmin için
* * * Yanına kalır sanma hesabı sorulacak
* * * Ata yurdum Türkistan yeniden Kurulacak

Zebun ettin ömrümü bu karanlık dünyada
Biçareyim sayende başa çevirdin felek
Kudretim kifayetsiz umutlarım hülyada
Beni her oyununda tuşa çevirdin felek

iyi bak gözlerime çocuk
öfkeni kaldıracak fer var mı gözlerimde!
hele şu küfürbaz ifadelerin, ne kadarda sevimsiz
hiç beğenmedim doğrusu

iyi bak gözlerime çocuk

Umreci uğurlarken ağladın mı hiç?
O kutlu heyecanı yaşamak ne güzel
Selam sana Ya RsulAllah

Yaklaşırken otogara
Bir coşku oluştu aniden yüreğimde

Hırsıza, nursuza bayram geceler
Bize de Zulmeti düşüyor usta
Manayı kaybetmiş bütün heceler
Bize de mühleti düşüyor usta

Ustalara.

Anlamam üstadım ilimden, fenden
Münkir nasiplenmez imandan, dinden
Rahmanın sunduğu şifalı yemden
Bir Nazım can bulur bir de Kadani

Gardaş bu millet ki; vatansız değil
Erenler ukbayı bürüyor gardaş
Cihat mümine farz, münkire değil
Asırlardır böyle sürüyor gardaş