Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Sorgusuz içerim ağıysa bile
Gönülden sunduğun aşk badesini
Gömerim kalbime düşürmem dile
Yüreğimiz versin ifadesini

Âdem (a.s) Havva, çalıştılar tarla’da
Hakikati bilmeyene aşk olsun
İlim, iman, ifşa olur Barla’da
Cehaleti silmeyene aşk olsun

Herk edilir tohum saçılır yere

Seher vakti sivrildi kanda hilâlin ucu
Üç kıta da yazılı silinmez Türk’ün gücü
Söyle kimin haddine Ey Yahudi’nin pici
Benim şanlı bayrağım hep gönderde durmalı
Ona el uzatanı tam alnından vurmalı

Bilmem kaç yıl daha açar bu mecnun,
Papatya bağında, fal yüreğime.
Hasret gergefinde eriyor ömrüm,
Bir lahza umudu, sal yüreğime.

Değer mi kısacık şu ömür için?

Ey kalbimin sevdası bedenimin yarısı
Uzak durma ne olur titriyor donuyorum
Şu gönlüme huzur ver peteğimin arısı
Sen yanımda olunca her şeye kanıyorum

Sanma ki yokluğunda şahlanıyor yüreğim

başi avuçları arasında
sırtını duvara dayamış
yere çömelmiş gayet kederli
bitap düşmüş yağız bir çocuk

... başucunda dikilen bakımlı ihtiyar

Bir tarafta salalar gök kubbeyi inletir
Diğer tarafta deccal bombasını gümletir
Yetim kalmış yavru can ağıdını dinletir
Dayan varsa yüreğin, dayana biliyorsan

İlminle tuzak kurup gözyaşınla mest ettin

Çok uzak gördüğün o soğuk ölüm
Amansız bir anda karşına çıkar
Ne varsa yaptığın sarayın tahtın
Emri ilahiyle başına yıkar

Neden susuyorsun bülbülü Şeyda
Sükûtun anlamsız vermez ki fayda
Yüzünü görürken her gece ayda
Beni bu hallerin yakıp kavurur
Gönlümün tahtını yıkıp devirir

Her seher vaktinde kavlimi kurup
Umut kervanına, koşar giderim
Çilenin bağrına yurdumu sorup
Kader deryasında, coşar giderim

Yeter ki yolumu çıkmaza sokma