Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Büyüttüm besledim, gönül tahtımda
Bir türlü kıymetim bildiremedim
Hazanlar esiyor kara bahtımda
Buz gibi cemalin güldüremedim

Bir tebessüm eyle bak güneş gibi

Siyah beyaz aşk

Beyaz yaka siyah önlük
Giyen bilir o yılları
Urba yama dikiş günlük

… say ki;
çıkıyorsun uzunca bir yolculuğa
sağında bir gardiyan,
solunda bir gardiyan
seni izliyorlar müdahalesizce
kayda alıyorlar bütün amelini

Kalubeladan beri nurunla aydınlandık
Yardımını dilerim, ey yüce peygamberim (s.a.v)
Sözünle müjdeledin buna şeksiz inandık
Şefaatinle gülerim, ey yüce peygamberim (s.a.v)

Asr-ı sâdetten beri müjdelerin okunur

Sevdiğim

Uyuttum uykuları gözyaşıma beledim
Anılar birer birer cana geldi sevdiğim
Sensiz geçen yılları hafızamdan eledim
Herkes bana yabancı herkes eldi sevdiğim

Seyr-i Afak

Mehtabın şavkında su şırıltısı
Hoş eder gönlümü hoş eder oğul
Tam böyle bir anda gök gürültüsü
Loş eder gönlümü loş eder oğul

Bir ağaç gölgesi bir yeşil çimen
Öyle özledimki yağıp, esmeyi
Yaslayıp sırtımı yaşlı çınara
Seyretsem dal, budak saran asmayı

Çantamızda yufka ekmek, çökelik

Yürekteki ağıdın, kalemdeki gözyaşı
Yere bir damla düşse eritir dağı taşı
Hangi kudret söndürür ciğerdeki ateşi
Geriye bir avuç kül kalır bir mezar taşı

Ötesi Yalan

Onsekizbin alem iki cihanı
Hiç yoktan var edip yaratmış Allah c.c
Kader katipleri yapmış bu hanı
Geceyi setir için karartmış Allah c.c

Akitle diktiğimiz bu çınar gövdesinde
Köklerinde öz idim neden hiç anlamadın
Uzayan dallarının yem yeşil gölgesinde
Serinleten güz idim neden hiç anlamadın?

Hayli zaman tutsağım o meftun gözlerinde