Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Damla iken deryalarla yarıştım
Hangi bentten taştığımı kim bilir?
Bir sır olup muammaya karıştım
Dere, tepe aştığımı kim bilir?

Sürgün yedim, idam oldum dillerde

Adı belli değil ismi hayali
Kimliksizler yanaşma/sın yanıma
Rabbim süs mü vermiş sendeki hali
Kimliksizler yanaşma/sın yanıma

İnsan o ki kimlik ile gezmeli

Efkarı sükutum kar ile boran
Ansızın bir anda açar kardelen
Gurbetin koynunda ıssız bir liman
Umudu gönlüme saçar kardelen

Şiirin Hikayesini Görmek İçin Tıklayın
omuzumda nuh nebiden kalma bir yırtık heybe
bir gözünde umut var, diğer gözünde çile
yürüyorum yollarda hiç dur durak bilmeden
bilmem ki, varır mıyım bu gidişle menzile

Çileli otağın mazlum evladı
Yüz yıldır yüzü hiç gülmez Kerkük’ün
Dünya sağır olmuş duymaz feryadı
Mevsim kış, baharı gelmez Kerkük’ün

Ana yurdu bizim Anadolu’dur

Açma rögar kapağını
Ya tiksinir ya kusarsın

Geçme necasitli yerden
Ya sıçırar ya basarsın

Kaldırım taşlarında titriyor kız çocuğu
Kim bilir neyi bekler hangi yönde umudu
Zemheri ayazında parçalanmış kocuğu
Şükrü haliyle ifşa kıskandırır Uhud’u

Elleri ceplerinde boynu içine çekik

Kükre be yiğidim aslanlar gibi
Kükre ki toz duman özde buluşsun
Fırla otağından arza yay gibi
Ülkü sevdalısı düzde buluşsun

Mazlumu koru sen bir kalkan gibi

Rahman mucizesi ismi Rahimden
Doğduğum bu güne Heceliyorum
Anamın höllüğe akan terinden
Düştüğü sinede Geceliyorum

Arşın ortasından bir güneş doğar

Ey Müslüman kardeşim, ey Muhammet ümmeti
Yattığın yerden asla göremezsin cenneti
İslam’ın kitabından öğren farzı, sünneti
Öğren ki kurtulasın, Kur’ân oku ne diyor
Her gün senin ömründen, bir gün daha gidiyor