Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

nasıl unuturum ısırgan otu okşamalarını
küfül küfül yel estikçe yanar yüreğim gizli gizli de
belli etmem kimselere

oysa ne çabuk kermelenmişti
daladıkça gicişen, giciştikçe kaşıdığım

Gaddarın işine akıl sır ermez
Türlü türlü yanan fenerini gör
Rahmet pınarından bir damla vermez
Zifir gecelerde hünerini gör

Aldanır, aldatan böyle bil şaşkın

Bin düşün bir konuş ki söylediğin değer bulsun
Bilmiyorsan bilene sor vakitten kazancın olsun
Boş konuşup boşa yorma arifler seninle kalsın
Halinle anlat her şeyi cümle âlem ibret alsın.

İhtilal !

Şiirin hikayesi!
Seksen ihtilali! Yıl bin dokuz yüz seksen bir , Yer Bursa kapalı cezaevi. Medrese-i Yusuf iye. Taş medreseli ülkücüler zulüm altında ve yüzlerce kaybolan gençliğin ardından! Şehitlerimize Allah’dan rahmet, gazilerimize şifa, hayatta olanlara sağlıklı uzun ömürler diliyorum.

İhtilal !

Muhammed (sav) Bin Abdullah kırk yaşına gelince
Toplumdan uzaklaştı Nur dağına yol aldı
Hira mağarasında o, inzivaya girince
Her gecesi tefekkür her gün ayrı hal aldı

Bir gece köşesinde tefekkürle meşgulken

Bir küçük bedende koca kainat
Kurulmuş zikreder,hu deyû deyû
Aşk ile ikrarda ilahi sanat
Dirilmiş fikredir, hu deyû deyû

Ne zaman ruhuma bir keder çökse
Derdime devayı sarar Hıdırlık
Rabbim rahmetinden bir damla dökse
Gönlümü huzura karar Hıdırlık

Sen ki bu toprakta rahmete sebep

Hasıl-ı Kelam

karakış kara bağlar çilenin düğümünü
zemheri ayazları gök kubbeyi dondurur
rahmet bulutlarında kaynatır güğümünü
bazen kar, bazen yağmur yer yüzüne indirir

Esnafım

Bir umut kapısı arar her sabah,
Bismillah diyerek yürür esnafım.
İcadı pek zordur ameli mubah,
Nice engelleri kürür esnafım.

Yüreğimdesin, ey babam !
her babalar gününde
acılarım depreşir
ruhum bedenimden sıyrılır
dalar giderim
çok ama; çok uzaklara...