Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Kalbimizi yumuşat, aşkına yandır bizi
Gaflet uykularından Rabbim uyandır bizi! ...

Sonsuzluk zemzeminden içir de kandır bizi
Aç gönül gözümüzü, Rabbim uyandır bizi! ...

“Urfa, ateşin gerçek âşıkları
yakmadığı yegâne şehirdir…”

Maneviyat cevheri, yirmi dört ayar Urfa! ...
Şehrin ak aynasında Rahman’a kayar Urfa! ...

Tarûmar etti bahçemi tez gelen rüzgâr
Yapraklar dalında misafir artık
Baharın buruk merasimi var
Ezel,ebed libasını giyinir artık

Batan güne karşı tutunamadık

Beni uzak sevdalara mahkûm eden sevgili
Senin için kaç düzine yıldız topladım gökyüzünden
Senin yanında yaldızı döküldü yıldızların
Gonca gülün benzi soldu cemaline değince

Mesafeler uzadıkça büyüdü hasretin ve güzelliğin

Dünya mümine çöldür,ahiret kutlu vaha
Bayram eder ruhumuz kavuşunca Allah’a! ...

Dört kişinin omzunda başlar uzun yolculuk
Sararır gül benizler,kesiliverir soluk! ..

İnce yapraklarıyla süsler bahçeyi, bağı
Kalbimizin dostudur, şifadır zeytinyağı

Hayatın iksiridir, kutsal zeytin ağacı
Devadır tüm dertlere, sofraların baş tacı

Karanlıktan ışığa akar geceler
Tutuşan gönülleri yakar geceler

Yıldızların altında canlanır mâzi
Hayalin pencereden bakar geceler

Hoşgörü tatilde, sevgi firarda
İnsanoğlu sağır, kör anneciğim
Bir çıkmaz yoldayız, cemiyet darda
Kahırla yaşamak zor anneciğim

Sinem alev ateş yanıyor şimdi

Yürek semasında parlar da güneş
Karanlığa ışık saçmak isterim
Hissiyatı köz köz kavurur ateş
Sana varan yolu seçmek isterim

Bir lokma,bir hırka neyime yetmez