Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

İnsanoğlu gücünü maneviyattan alır
Sevgi çıksa sineden hayvanî yönü kalır

Yürek denizlerinin durulmuyor suları
Kör şeytanın elinde nefs atının yuları

Doyumsuz muhabbetin gönülde yâr gibidir
Karakış ortasında yüzün bahar gibidir

Karanlıkları deler geçer aşkın hançeri
Suretin gül bahçesi bembeyaz kar gibidir

Ruhumun ateş denizlerinde ılık nefesinle serinledim
Senin mübarek ökçelerinde yükselerek arşa değdi başım
Gafilliğimin intiharı, basiretimi doğuran gül yüzlü ana…
Günahlarıma emsalsiz panzehir, sevaplarımın bereketi
Secdede miracı olursun her kulun, alınların busesi değer sana

I.

Geçmişin aynasında uyur da hatıralar
Sirkeci’de hasret dayanır yürek kapılarına
Bir gece mavisinde çalar kampana birden
Gider İstanbul deniz aşırı suların ötesine

Mâziye işlenmiş silik hülyalar
Destanlaşan bir aşkın kırıntılarıdır
Hazanda dökülen sarı yapraklar
Mecâlimi çalan hüzünlü aşkın melâlidir.

Günler geçer,ömür biter
Zamanın binbir rengi var


Galaksiler parçalanır
Ateşi dünyayı yakar

“Ne efsunkâr imişsin âh ey didar-ı hürriyet
Esir-i aşkın olduk gerçi kurtulduk esaretten.”
(Namık Kemal)

Özgürlük ateşi ruha değer de
Kanatlanır göğe bir kuş misali

Bu topraklarda filizlendi özgürlük tohumları
Sevgi katarları geçerdi gönlümüzün orta yerinden
Işıl ışıl, masmaviydi gözleri özgürlüğün
Esaretin boynu bu coğrafyada vuruldu
Namlular hürriyete dönmezdi yüzünü
Kan ve kin karışmazdı türkülere

Özgürlük yüreklerde parlayan meşaledir
Gönül göğünde yıldız, gecemize haledir

Seninle doğar güneş, ısıtırsın yüreği
Bahçemizde gonca gül, ruhumuzun direği