Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Hayâl misin gerçek mi? ...Seni tanımak çok zor
Bu hâle nasıl düştün anlayan birine sor
Bak Fatih mezarında hâline üzülüyor

İstanbul’un içinde bir İstanbul daha var
Üvey evlât misali öz evlâtlarına dar

Eylül, ekim, kasım derken seni ne de çok özledik
Gözümüz kaldı göklerde hep yollarını gözledik

O kar beyaz yüreğinle barışa türküler söyle
Kalmaz gönlümüzde tasa, hayat bayram olur böyle

Mâziye işlenmiş silik hülyalar
Destanlaşan bir aşkın kırıntılarıdır
Hazanda dökülen sarı yapraklar
Mecâlimi çalan hüzünlü aşkın melâlidir.

Ruhumun ateş denizlerinde ılık nefesinle serinledim
Senin mübarek ökçelerinde yükselerek arşa değdi başım
Gafilliğimin intiharı, basiretimi doğuran gül yüzlü ana…
Günahlarıma emsalsiz panzehir, sevaplarımın bereketi
Secdede miracı olursun her kulun, alınların busesi değer sana

Doyumsuz muhabbetin gönülde yâr gibidir
Karakış ortasında yüzün bahar gibidir

Karanlıkları deler geçer aşkın hançeri
Suretin gül bahçesi bembeyaz kar gibidir

-Merhum Dilaver Cebeci’nin Aziz Ruhuna-

Tanrı dağlarından kopup da geldi
Ezelden ebede kükreyen seldi
Gönül bahçemizde kırmızı güldü
Yüreklerimizi yaktı da gitti

“Ne efsunkâr imişsin âh ey didar-ı hürriyet
Esir-i aşkın olduk gerçi kurtulduk esaretten.”
(Namık Kemal)

Özgürlük ateşi ruha değer de
Kanatlanır göğe bir kuş misali

Bu topraklarda filizlendi özgürlük tohumları
Sevgi katarları geçerdi gönlümüzün orta yerinden
Işıl ışıl, masmaviydi gözleri özgürlüğün
Esaretin boynu bu coğrafyada vuruldu
Namlular hürriyete dönmezdi yüzünü
Kan ve kin karışmazdı türkülere

Özgürlük yüreklerde parlayan meşaledir
Gönül göğünde yıldız, gecemize haledir

Seninle doğar güneş, ısıtırsın yüreği
Bahçemizde gonca gül, ruhumuzun direği

Yürek denizlerinin durulmuyor suları
Kör şeytanın elinde nefs atının yuları