Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

BEBEK

Boşluğun ortasında ruh kanatsız kelebek
Sözünde duramazsan boşuna doğma bebek

ALNIMDAKİ ÇİZGİLER

Beyhudedir saklamak geçmişin matemini
Kalbin yaralarına sür sevgi merhemini
Hoşgörüyle çoğaltın muhabbetin demini

Davranın ey yârenler birlikten rahmet doğar
Doğan rahmet güneşi karanlıkları boğar

Dünyaya senin gözünle bakmak ne güzel
Ne güzel bende seni yaşamak! ...
Lezzetleri dilinle tatmak ne güzel
Ne güzel kalbine köprü kurmak! ...

-Kerbela’nın Yiğitlerine Rahmetle-

Güneşin gözyaşıyla sular kana boyandı
Hüseynî hüzünlerle yürek dâra dayandı

Gönül kapısının kilidi paslı
Her köşe başında gezer hayalin
Efkârım tarûmar,yüreğim yaslı
Savurur külümü,ezer hayâlin

Kurusun oluğun hasret pınarı

Kays’tım,Mecnûn eyledi yüreğimin sahibi
Hiç tanımazmış gibi uzaktan bakıp gitti.
Göz kırpmadan bağladı darağacına ipi
Büyüttüğü sevdanın pimini çekip gitti

Mevsimlerden sonbahar,vakit bir akşamüstü

Düşümde görsem seni kalbim oynar yerinden
Hasret sığmaz sineme, koca dünya dar bana
Tutuşur denizlerim içim yanar derinden
Yüreğim yaralanır derman olmaz yâr bana

Hicran ateşindeyim bende huzur arama

Hayâl misin gerçek mi? ...Seni tanımak çok zor
Bu hâle nasıl düştün anlayan birine sor
Bak Fatih mezarında hâline üzülüyor

İstanbul’un içinde bir İstanbul daha var
Üvey evlât misali öz evlâtlarına dar

Eylül, ekim, kasım derken seni ne de çok özledik
Gözümüz kaldı göklerde hep yollarını gözledik

O kar beyaz yüreğinle barışa türküler söyle
Kalmaz gönlümüzde tasa, hayat bayram olur böyle

Mâziye işlenmiş silik hülyalar
Destanlaşan bir aşkın kırıntılarıdır
Hazanda dökülen sarı yapraklar
Mecâlimi çalan hüzünlü aşkın melâlidir.