Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

A.

Vurgun yemiş baharlar gibiyim şimdi…
Sensizliğin şafağında kırağı çalmış duygularımı
Doğunun ve doğrunun yalnızlığında arıyorum yitik arzularımı
Geceden kalma bir ayaz üşütüyor iliklerimi

Yüreğin merkezine cemre düştüğü zaman
Bir kez olsun mâziye bakar mısın ay yüzlüm?
Elimde kırmızı gül senden dilerken aman
Nemrut’un ateşinde yakar mısın ay yüzlüm?

Sımsıkı bağlanmışım saçlarının teline

Düşümde görsem seni kalbim oynar yerinden
Hasret sığmaz sineme, koca dünya dar bana
Tutuşur denizlerim içim yanar derinden
Yüreğim yaralanır derman olmaz yâr bana

Hicran ateşindeyim bende huzur arama

Hayâl misin gerçek mi? ...Seni tanımak çok zor
Bu hâle nasıl düştün anlayan birine sor
Bak Fatih mezarında hâline üzülüyor

İstanbul’un içinde bir İstanbul daha var
Üvey evlât misali öz evlâtlarına dar

Bembeyaz gelinlikle vuslata ramak kaldı
Dostlar ayrıldı bir bir,bize yalnız Hakk kaldı.

Gönül kapısının kilidi paslı
Her köşe başında gezer hayalin
Efkârım tarûmar,yüreğim yaslı
Savurur külümü,ezer hayâlin

Kurusun oluğun hasret pınarı

Dünyaya senin gözünle bakmak ne güzel
Ne güzel bende seni yaşamak! ...
Lezzetleri dilinle tatmak ne güzel
Ne güzel kalbine köprü kurmak! ...

-Kerbela’nın Yiğitlerine Rahmetle-

Güneşin gözyaşıyla sular kana boyandı
Hüseynî hüzünlerle yürek dâra dayandı

Yürek denizlerinin durulmuyor suları
Kör şeytanın elinde nefs atının yuları

Ruhumun ateş denizlerinde ılık nefesinle serinledim
Senin mübarek ökçelerinde yükselerek arşa değdi başım
Gafilliğimin intiharı, basiretimi doğuran gül yüzlü ana…
Günahlarıma emsalsiz panzehir, sevaplarımın bereketi
Secdede miracı olursun her kulun, alınların busesi değer sana