Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

A.

Vurgun yemiş baharlar gibiyim şimdi…
Sensizliğin şafağında kırağı çalmış duygularımı
Doğunun ve doğrunun yalnızlığında arıyorum yitik arzularımı
Geceden kalma bir ayaz üşütüyor iliklerimi

Yüreğin merkezine cemre düştüğü zaman
Bir kez olsun mâziye bakar mısın ay yüzlüm?
Elimde kırmızı gül senden dilerken aman
Nemrut’un ateşinde yakar mısın ay yüzlüm?

Sımsıkı bağlanmışım saçlarının teline

Düşümde görsem seni kalbim oynar yerinden
Hasret sığmaz sineme, koca dünya dar bana
Tutuşur denizlerim içim yanar derinden
Yüreğim yaralanır derman olmaz yâr bana

Hicran ateşindeyim bende huzur arama

Hayâl misin gerçek mi? ...Seni tanımak çok zor
Bu hâle nasıl düştün anlayan birine sor
Bak Fatih mezarında hâline üzülüyor

İstanbul’un içinde bir İstanbul daha var
Üvey evlât misali öz evlâtlarına dar

Kays’tım,Mecnûn eyledi yüreğimin sahibi
Hiç tanımazmış gibi uzaktan bakıp gitti.
Göz kırpmadan bağladı darağacına ipi
Büyüttüğü sevdanın pimini çekip gitti

Mevsimlerden sonbahar,vakit bir akşamüstü

Eylül, ekim, kasım derken seni ne de çok özledik
Gözümüz kaldı göklerde hep yollarını gözledik

O kar beyaz yüreğinle barışa türküler söyle
Kalmaz gönlümüzde tasa, hayat bayram olur böyle

Küllerinden doğacak özgürlük! ...
Bak işte buraya yazıyorum…
Dünyanın efendileri dize gelecek bir gün
Mazlumların gözyaşlarında boğulacak zalimler
Özgürlük türküleri yankılanacak gök kubbeden
Zifiri karanlıklar sabahların aydınlığına karışacak

İnsanoğlu gücünü maneviyattan alır
Sevgi çıksa sineden hayvanî yönü kalır

Yürek denizlerinin durulmuyor suları
Kör şeytanın elinde nefs atının yuları

Doyumsuz muhabbetin gönülde yâr gibidir
Karakış ortasında yüzün bahar gibidir

Karanlıkları deler geçer aşkın hançeri
Suretin gül bahçesi bembeyaz kar gibidir