Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Kanı bozuklara üç-beş lâfım var
Bu ülkeyi yolda bulmadık emmi!
Ardan nasibini almamış davar
Meydanı boş sanma,ölmedik emmi!

Başlarım şovenist edalarına

Güneş gurup ediyor Ordu sahillerinde
Bir meltem esiyor ılgıt ılgıt,mağrur
Geride kalan mahzun,ıssız,köhne bir sahil
Ve kıyıda nefret kokan dehşet dolu dalgalar
Ordu sahilleri ıpıslak,gözyaşı dolu
Bir şeyler eksik şimdi yeri dolmayan…

Bir sonbahar hüznüyle bozulur bütün bağlar
Kâinat sarsılırken secdeye varır dağlar

Ölümsüzlük iksiri ölümün yapısında
Hayatın tilmizleri bekleşir kapısında

Ruhunun kilidini kır ki pasını döksün
Hissiyat kanatlansın,beklenen şafak söksün.

Sis çöktü, bulut indi dağların başlarına
Engel olmak ne mümkün yürek gözyaşlarına

Nazar eylerken değdi, bulutlara bakışın
Görülmeye değerdi yüreklere akışın

ÖKSÜZ MİNARELER

Türk dünyası perişan, minareler öksüzdür
Bizi bu hâle koyan birkaç asi, köksüzdür

KALEM

Amele zorlamadı kaderi yazan kalem
Bir nefese tutunan sırlı yoldur bu âlem

sırlı bakışlarına gömüldü hatıralar
gölgem eridi aydınlığında
sen ki annemdin, içimde yaşattığım
cenneti taşırdın ayaklarının altında
dünü resmederdin alnındaki derin çizgilerde
ayağıma değen taşlar,

Şâirler çeşmesinin kurudu olukları
Söz pınarı akmıyor,kesildi solukları

I.

Sular geçmişin gölgesinde emzirir vapurları
İskeleler sırlarını bölüşür kayıklarla
Güvercinler öper Süleymaniye’de yankılanan ezanı
Ay doğar İstanbul’un üstüne aydan arı