Kültür Sanat Edebiyat Şiir

bir insan kameraya anca bu kadar boş bakabilir

kahramanımız son derece masumane bir rüya görmektedir;

matematik sınavı... son derece gerçekçi bir atmosfer...

x: gel buraya
hoca: bana mı sesleniyorsunuz? (her zamanki yavşaklığı üzerinde, tanıyor aslında)
x: gel lan...
hoca: konuşmana dikkat et. ne var?
x: bu ne? (kağıda işaret ediyor eliyle)
hoca: sorular...
x: nası soru lan?
hoca: eeöö... şov det ef of eks...
x: soru mu lan bu? şov det soru mu?
hoca: soru tabii...
ben: pruuv det bilmem ne bilmem ne... soru mu lan pruuv det? pruuv det soru kalıbı mı?
Hoca:afedersin
x:affetmem! ! ! ehe ehe :))))

Güneşim doğmuyor şimdilerde..

Gözlerini ödünç almalıymışım...

tatlı bir vokaliste sahip grup,
bir insan o kadar sempatik olur mu, adı ne çok merak ediyorum

Bilmiyorum, buradayım ben, tüm bildiğim bu, ve hâlâ ben değilim o, …

dışarı çıkmaya karar verdiğimde, ya da evdeyken dışarı çıkmak için çıldırırken yapabileceğim öyle çok şey olduğunu düşünüyordum ki. çıktım. sokağa adım atar atmaz değişti dünya. İçerdeyken varlığına dâhil olmak için can attığım dünyaya ayak basar basmaz yine o aidiyet yitimiyle burun burunaydım. katılamadım. yabancı mı yabancı kalıverdim ortasında sokağın. gidecek hiçbiryer yoktu. arayacak hiçkimse.. eve geri dönmeyi de yediremedim kendime. bir banka zor attım kendimi. en yakındaki en uygun banka. o an o dünya üzerinde bana ait olan tek yere. oturdum ve katılamadığım oyuna izleyici oldum. ta ki eve ulaşana dek geçeceğim yol boyunca katılmak zorunda olduğum sahneye kendimi hazırlayana dek. yol için gücümü topladığıma kanaat getirince kalktım. benim gibi bir bank sahibi varsa bir bankta, ben de onun için oyunun bir parçasıyım şimdi.

Herkes hata yapabilir ;)

Yürümek; yürümeyenleri arkanda boş sokaklar gibi bırakarak,
havaları boydan boya yarıp ikiye bir mavzer gözü gibi karanlığın gözüne bakarak yürümek! ..

karizmatik

evet ne var? ? ?