Felsefede bilgiye ulaşmanın iki ana metotlarından olan Rasyonalizm ve Empirisizm, birbirlerine zıt iki yöntemi temsil eder. Rasyonalizm, usçuluk (ya da 'akılcılık') mantığın, akıl yürütmenin ve tümevarımın yöntemiyle bilgiye ulaşmayı denerken; empirisizm, deneycilik, ölçme gözlemleme ve tümdengelimle bilgiye ulaşmayı arzular. Bu sebeple, rasyonalizm; matematik, din ve sanata yol açmışken; empirisizm, fizik, kimya, biyoloji, psikoloji, sosyoloji, tarih gibi bilimlerin gelişmesine sebep olmuştur. Bu sebeple, rasyonalizm genelde akıl, empirisizm ise kalp ile temsil edilmektedir.
Bilgiye ulaşmanın en doğru yolu ise bu metotlardan birinin diğerine üstün tutulmadığı fakat birlikte çalışan iki memur gibi, eşit olmayan ama denk olan zevcler olarak görülmesi gerektiği ile olur.
Kuran'da akleden kalp ile anlatılmak istenen, zannımca, olayların hem mantık hem vicdan çerçevesinde ele alınması ve tefekkür etmenin en doğru yolunun bu iki metoda da aynı ölçüde söz verilmesi gerektiğiyle olmasıdır. Çünkü neticesinde ne akıl (mantık) ne de kalp (vicdan, hissiyat) tek başına karar vermemesi gereken iki uç noktadır. Hakikat bunların çekiştirdiği ipin en ortasında dengededir.
Felsefede bilgiye ulaşmanın iki ana metotlarından olan Rasyonalizm ve Empirisizm, birbirlerine zıt iki yöntemi temsil eder. Rasyonalizm, usçuluk (ya da 'akılcılık') mantığın, akıl yürütmenin ve tümevarımın yöntemiyle bilgiye ulaşmayı denerken; empirisizm, deneycilik, ölçme gözlemleme ve tümdengelimle bilgiye ulaşmayı arzular. Bu sebeple, rasyonalizm; matematik, din ve sanata yol açmışken; empirisizm, fizik, kimya, biyoloji, psikoloji, sosyoloji, tarih gibi bilimlerin gelişmesine sebep olmuştur. Bu sebeple, rasyonalizm genelde akıl, empirisizm ise kalp ile temsil edilmektedir.
Bilgiye ulaşmanın en doğru yolu ise bu metotlardan birinin diğerine üstün tutulmadığı fakat birlikte çalışan iki memur gibi, eşit olmayan ama denk olan zevcler olarak görülmesi gerektiği ile olur.
Kuran'da akleden kalp ile anlatılmak istenen, zannımca, olayların hem mantık hem vicdan çerçevesinde ele alınması ve tefekkür etmenin en doğru yolunun bu iki metoda da aynı ölçüde söz verilmesi gerektiğiyle olmasıdır. Çünkü neticesinde ne akıl (mantık) ne de kalp (vicdan, hissiyat) tek başına karar vermemesi gereken iki uç noktadır. Hakikat bunların çekiştirdiği ipin en ortasında dengededir.