Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Ey kendisini yokluğa hiçliğe mahkûm eden,
yokluğun hiçliğin ve tesadüfün malul ve mağduru!

Sıkıntılarla dolu bir ömrü,
yok olmak için yaşama yorgunluğu akıl karımı?

Aşkım sanadır inan, kimse tutmaz yerini,
Kalbim kabul etmedi, Senden başka birini.

Her yerde senin adın, her şeyde senin yadın,
Kalpleri coşturuyor, rahman ve rahim adın.

EY MUHARREM

Adem safiyulllahın duasına icabet,
Yunusa balığın, karnından selamet,
İbrahime hediye İsmail, büyük emanet,
Bu nimetler, sende geldi Muharrem.

Tutsak iken gönlüm aşkın ağına,
Bana girmek haram, sevda bağına,
Girdim sandım sevilmenin çağına.
Yıkıldı hayalim kül oldu gönlüm.

Akarken çaresiz derdime derman,

Ey gül unutma sensin, çiçeklerden seçilmiş,
Kokundan renklerinden aşk kaftanı biçilmiş.
İlahi aşka düşüp, her şeyden vazgeçilmiş.
Güzelliğini inkâr, ne mümkün Ey güzel Gül.

Diken kusur değildir, senin güzelliğine,

Sordum düşünceme,
Sordum düşüme,
Nedir bu hayat,
Nedir bu halin.

Gönül bir deniz,

Şu fani dünyaya aldanma Ey Dost,
Burada hiç kimse kalıcı değil.

Zevk-u sefasına meyledip dalma,
Her şeyi sahtedir, hakiki değil.

Aşkındır, serimi sevdalara salan Ey yar.
Aşkın acı merhemini cevr-ü cefa ile kar.
Yaşanamaz aşksız, dünya aşıklarına dar.
Ey maşuk-i mutlak, beni rahmetinle sar.

Bitsin bu hasret, dün-ü günüm oldu zar.

Hain kardeş değil, kışkırtan zalim.
Kırdırır kardeşi, kardeşe hain.
Açmazsan gözünü ne olur halin,
Yoluna pusuyu kurar da kurar.

Zalimin iktidar hırsı durdukça,

Kafamıyım, Taçmıyım?
Zenginmi, muhtaçmıyım?
Halık’a mir-atmıyım?
Ben neyim?

Ağızmıyım, dilmiyim,