Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Neyine güvenirsin, nedir bu kibir, gurur,
Her kes ruhunda gizli, olan manayı okur.
Kimse inanmaz sana, boşuna hiç yorulma,
Hak etmediğin tahta, kurulup ta oturma.

Öz benliğin bir tezgâh, karakterin malzeme,

Nedir bu kainat, ben varım neden?
Nasıl yaratılmış, mükemmel beden?
Tüm bunlara bedel, istenen benden! ..
Tevhidi ilandan, başka yok BİLKİ.

Her nesnede sonsuz, sanat gizleyen,

İnsan!
Varlığa anlam kazandıran tek yüce,
Ten cübbesi içinde, ölüme mahkûm bir cüce.

İnsan!
Olsa da ruhuyla denizler kadar derin.

Bugünde elden çıkıp, bitmeye meyil etti.
Ne hayallerim vardı, batan gün ile bitti.
Hayat denilen oyun, sadece bir gün imiş.
Veda bile etmeden, ansızın çekip gitti.

Ardından baka kaldım, mazideki günlerin,

Kulak ver neye, bak neler söylemekte.
Ruha maşuk-i mutlaktan aşk mesajları vermekte.

Necdet EREM
Üstadım Hz. Mevlana Celaleddin'den ilhamla.

Muhabbete muhtaç her zaman ruhum.
Mevsim kış olsada, atmalı tohum,
Hüsnü zanla, yapılmalı her yorum.
Su-i zanla, hak menzile varılmaz.

Kim dönse yüzünü, din-i bakiye,

Ey kendisini yokluğa hiçliğe mahkûm eden,
yokluğun hiçliğin ve tesadüfün malul ve mağduru!

Sıkıntılarla dolu bir ömrü,
yok olmak için yaşama yorgunluğu akıl karımı?

Aşkım sanadır inan, kimse tutmaz yerini,
Kalbim kabul etmedi, Senden başka birini.

Her yerde senin adın, her şeyde senin yadın,
Kalpleri coşturuyor, rahman ve rahim adın.

EY MUHARREM

Adem safiyulllahın duasına icabet,
Yunusa balığın, karnından selamet,
İbrahime hediye İsmail, büyük emanet,
Bu nimetler, sende geldi Muharrem.

Tutsak iken gönlüm aşkın ağına,
Bana girmek haram, sevda bağına,
Girdim sandım sevilmenin çağına.
Yıkıldı hayalim kül oldu gönlüm.

Akarken çaresiz derdime derman,