Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Bir bayrak yükseldi, Sivas elinde,
Millete sevdalı, bir baba yiğit.
Kefeni boynunda, ferman elinde,
Ölüme sevdalı, bir baba yiğit.

Yorulmak bilmeyen, durmak bilmeyen,

Herkes dalmış dünyanın, karanlık işlerine,
Yarı sarhoş gezerler, kanmışlar düşlerine,
Zaman insafsız bir çark bakan yok dişlerine,
Şaşırmış insan oğlu, sonu bilmem ne olur.

Ne gelenden bir ibret, ne gidenden ders alır,

Açıp elimi arşa, yalvardım senin için,
Vahdet şarabın içip, geç candan benim için,
Varsın ruhun kaynasın, vuslata ermek için.
Candan içre canan var, sırları bulmak için.

Kâinat gül goncası, sarılı bir birine,

Halime acıyıp, aşk merhemini,
Sürerek yaramı kanatmışsın vay.
Yüreğimden gelen, ecel terini,
Silme sakın onu, her yanıma yay.

Sırlarıma neşter, vururcasına,

Yollar hep kıvrım, kıvrım, bilinmez nerde biter,
Sayısı sonsuzsa da, her yol Allah’a gider.

Dünyayı ak sütünün
ak iklimi ile aydınlatan analar!

Her anınız mutlu,
her gününüz kutlu olsun.

Dünya iki kapılı bir han.
İster kul ol ister kamuya sultan.
Sana da bir gün, hesap soracaktır yeri göğü yaratan.

Gurura kapılma.
Kibrine esir olma.

Allah’ın Resulü, ümmetine şöyle der.
“Men amene bil kader, emine minel keder.”(*)

Madem mülk Allah’ındır.
Tüm varlık O’nun mülkü, her hadise Ondandır.

Gönül sahilsiz umman, ondan sırlar sezeriz.
Esma bahçelerinden, aşk gülleri dereriz.
Hak zatına arşı kıldı, tecelli etti cemal.
Aşk iksiri karıldı, muhabbet buldu kemal.

Aşkı mutlakla geçti, kendinden arzu sema,

Bu anlamsız kavganın varmıdır bir mantığı?
Kardeşin kardeşini, hırs yüzünden sattığı.

Mü-min mü-mine kinli, düşman bayram ediyor.
Bir asırdır kurulan, hayaller son buluyor.