Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Ey güzel dost, bil ki, duraklar fazla,
Kabirden sonrakiler, gelmiyor akla,
İnanan düşünür, sonsuz bir hazla,
Şu yalan dünyaya, kabir son durak.

Kabirden öteye, vardı bir berzah,

Hayat bir mektep, dersi yaşamak.
Ölüm var iken, nemümkün kalmak.

Nedir bu tembellik, kime bu inat,
Hizmete dılbeste, dururken sana,
Büyük ve küçük, cümle kainat.

Hüzün veren her nida, sevdalının feryadı,
Aşk acısı sevdanın, değişmeyen mutadı.
Aşk, biter maşuk gider, kalır dillerde yâdı.
Veda vakitsiz gelir, biter hayatın tadı.

Güneş aşk penceresinden, aşk ile kırparken göz,

Gerçek yakınlık,
fiziken aynı mekânları paylaşmak,
birbiri ile el ele tutuşup, diz dize oturmakta değildir.

Yakınlık,
bedenler farklı memleketler değil,

Bütün insanlar her türlü sevgi ve saygının en güzeline layıktır.
Bütün problem içimizdeki peşin fikir ve su-i zan ile bir birimizi mahkûm etme duygusundan kaynaklanmaktadır.

İnsan olarak hayatı beraber yaşar, zorluklarını beraber aşarız.
Musibetleri birlikte göğüsler üstesinden gelir, nimet ve mutlulukları beraber yaşar bir birimizin mutluğu ile mutluluğumuza anlam kazandırırız.

Dert!
İnsanı gafletten uyaran İlah’i bir ikaz.
Yanlışlarınızdan duyduğunuz pişmanlıklar.
Hala insani değerlerinizi kaybetmediğinizin belirtisidir.

Acı veren dertlerden şikâyet etmeyiniz.

Evet,
”ettahribü eshel”
Tahrip, yıkım kolaydır.

Menfi muhalefet hissi,
sorumluluk yüklemediğinden nefse hoş gelir.

Maalesef insanlık sarhoşçasına;
Niçin yaratıldığının ve nasıl yaşadığının farkında değil.

Hayatı sebep ve sonuçları ile sorgulayan yok! ...
Değerini bilen ve değerine uygun yaşayanlar ise yok denecek kadar az.

Ey aklına çok güvenen
ve akıllı olduğunu iddia eden zalim nefsim
Ve Ey benim gibi nefsiemmare tarafından dünyalık arzular anaforunun gaflet bataklığına çekilen dostlar!

Akıllı kimse,
tehlike ihbarının doğruluğunu araştırmadan tedbirini alandır.

Materyalist,
Sadece inancı inkâr eden kişi değil.

Materyalist,
bütün değerleri maddeye indirgeyip,
İnancını dikkate almadan ahiret yokmuş gibi sadece dünyalık yaşayarak, maddeyi putlaştırdığının farkında olmayan TOTEMİST GİBİ DÜŞÜNENLERLE, FİRAVUNLAR VE NEMRUTLAR GİBİ dünya sevdası ile Allah’ı ve ahreti unutup, hayatı anlamsızlaştırarak ölümlü dünyada ebedi kalacakmış gibi yaşamını sürdürmeye çalışanlardır.