Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Anadan sıladan, ayrı düşene,
Açar kucağını dost diye gurbet,
Eşine dostuna, haset çekene,
Elini uzatıp, gel diyen gurbet.

Hasret kokar toprağında taşında,

Vatana hizmeti borcum bilirim.
Uğrunda gözümü, kırpmam ölürüm.
Nereye saklansa, onun düşmanı,
Arar yuvasında, komam bulurum.

İlim rehberimdir, sabır silahım.

Evladıma yine,
Sen, pusu kurdun,
Beni ciğerimden,
Kalbimden vurdun.

Ülkemin dağlarından bir haber geldi.

İnsan! .
Fizik aleminde sınırlı bir beden.
İnsan! ..
Ruhundaki sunusuzluk ile kainatı fetheden.

İnsan! .

Duyguları yok sayan, insandan sayılırmı?
Rehbersiz zor yollarda, hedefe varılırmı?

Allah boşamı verdi, mükemmel duyguları,
Sen kimlerden öğrendin, içi boş kurguları,

Dalgalar,
Sahile vurmakta,
Başı bilinmeyen bir zamandan,
Sonu görünmeyen bir ummana.

Rüzgar,

Yürü bre yalan dünya,
Eyvallahım yoktur sana,
Ne malına, ne mülküne,
Tenezzülüm yoktur dünya.

Yalandır hep, süsün, püsün.

Gaflet deryasın aşmadan,
Yanıp ta öze varmadan,
Vahdet şarabın tatmadan,
Yaşamışsın neye yarar.

Mahlûkattaki huşuyu,

Üzülme üstadım, çınarlar ölmez.
Aşar engelleri, kökler görünmez.

Her kökün ucunda taze bir filiz,
O şanlı tarihten, taşıyor çok iz.

Sevgili Dostlar.
Hepinizi sevgi ve saygı ile selamlar,
Allah’ın Rahmet, Bereket ve Mağfiretinin üzerinize olmasını dilerim.

Bu gün siz sevgili dostlarımı yaklaşan KURBAN konusunda dünyanın değişen şartları karşısında yeni bir bakış açısı ile kurban bayramını nasıl anlamalı kılar, kurbanlarımızı kurban ibadetine layık maksadına uygun bir şekilde eda edebiliriz mütalaam üzerinde düşünmeye davet ediyorum.