Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Hayatımızın gayesi ve yaşam amacımız;
Sadece yemek, içmek ve şu geçici üç günlük dünyada (imkansız olsa da) biraz daha rahat yaşamak gibi basit ve doğal ihtiyaçlarımızın temini, sınır tanımayan arzularımızın tatmininden ibaret olmasın.

Bunların hiç birisi yaratılışımız için amaç değil,
yaşamın devamı ve Yüce Yaratıcının Rızasını (C.C.) kazanmak için birer araçtır.

Varis olmak ister isen, enbiyaya veliye,
Tembel, tembel, oturup, beklemekte nediye.
İşte ilme hazine, Kur-an sana hediye,
Uyan artık uykudan, Ölüm sana gelmeden.

Safını dikkatli seç, yanlış yerde durma ha,

Ey güzel dost, bil ki, duraklar fazla,
Kabirden sonrakiler, gelmiyor akla,
İnanan düşünür, sonsuz bir hazla,
Şu yalan dünyaya, kabir son durak.

Kabirden öteye, vardı bir berzah,

Hayat bir mektep, dersi yaşamak.
Ölüm var iken, nemümkün kalmak.

Nedir bu tembellik, kime bu inat,
Hizmete dılbeste, dururken sana,
Büyük ve küçük, cümle kainat.

Hüzün veren her nida, sevdalının feryadı,
Aşk acısı sevdanın, değişmeyen mutadı.
Aşk, biter maşuk gider, kalır dillerde yâdı.
Veda vakitsiz gelir, biter hayatın tadı.

Güneş aşk penceresinden, aşk ile kırparken göz,

Rahmete sırt dönerek, gaflet narına yanan,
Nefis ile şeytanın, yalanlarına kanan,
Akıbeti görmeyip, gaflet yoluna dalan,
İnanmış olsa bile gerçek mümin olamaz.

Aklıselim gerçeği, sonunu düşünmektir,

Ey Dost.
Varlık âlemine anlam kazandıran insandır.
Bu iddiamı yadırgıyor isen, çevrene şöyle bir bak.

Her şeyi isimlendiren, şekillendiren
ve ihtiyacına göre değerlendiren İNSAN değilmi?

Oku dedim kendime, şu kudret kitabını.
Cahil kalma hayatın, sorarlar hesabını,

İlim denen meşgale, sade yazılan değil,
Şu kudret kitabına, biraz dikkatle eğil.

Gönül bahçesine gül tohumu ekenlerin,
akıl tezgâhından muhabbet kokuları yayılıp,
vicdan mektebinden çevreye hak ve adalet dağılır.

Muhabbet ve adaletten mahrum mahlûklara,
alçakların karakteri olan zulüm, hile, şek ve şüphe yakışır.

Evet,
”ettahribü eshel”
Tahrip, yıkım kolaydır.

Menfi muhalefet hissi,
sorumluluk yüklemediğinden nefse hoş gelir.