Nazif Ünsal Şiirleri - Şair Nazif Ünsal

Nazif Ünsal

Çekmiş anzorotu,
Maymunlar yuvası barda.
Kurtarmış Vatan'ı ve dini,
Şarmıtaların masasında,
Salyasını akıtarak,
Kendini bozkurt sanmış,

Devamını Oku
Nazif Ünsal

Bakarım hala biteviye pencereden;
Fakat dışarısı görünmez,
Göz yaşımın silinmeyen,
Buğusu görünür artık,
Hüzün boca ettiğim camda.
O buğuda; sana giden,

Devamını Oku
Nazif Ünsal

Çocuktuk çok hoştuk
Bir oynumuz vardı
Hep bir ağızdan
Yerde ne var yer boncuk
Gökte ne var gök boncuk
Anneyin adı ne Fatmacık

Devamını Oku
Nazif Ünsal

Meltem duvarını aşkın sevdam
Hedefine bir türlü ulaşamayan,
Meltemin susturup,
Dingleştirdiği,
Okumun ıslığında adresin.
Meltem sesini susturan,

Devamını Oku
Nazif Ünsal

Garson bir çay getir
Yandan çarklı olmasa da olur
Fakat feleğin çarkı olsun
Feleğin çarkı çomaksız olsun
Olsunki ağır ağır yudum yudum
Çaya yakışır halde içelim

Devamını Oku
Nazif Ünsal

Çay dururken orta yerde
Dostlarla
Çekinirim kahve içmeye
Hatırımızın aracısı
Bir fincan kahve olur diye
O nedenle tek başına

Devamını Oku
Nazif Ünsal

Bakışın seni bana ışınlayan cemrede
Deniz vurgunu mavi gözlerinde de cemre
Ben sırrın sırrı müzip gülümsemelerinde
Gamzelerinin çiçek vadisi cemremizde

Cemre olur düşerdi pencereme o çiçek

Devamını Oku
Nazif Ünsal

Sana çiçek dedimse,
Bilinenlerden değil.
Bir başkasının gözüyle,
Benim gözümle,
Bir görebilsen kendini.
Gördüğüm/n çiçekler mi?

Devamını Oku
Nazif Ünsal

Su: Çocuksu
Her güzel değer çocuksu.
Sen de çocuksuydun,
Ne oldu?
Değer miydi?
Zirzop biri yüzünden,

Devamını Oku
Nazif Ünsal

Sarı sıcaksın göze vuran
Kalbe şimşeksin gözlerinden
Dalgasını gör saçlarının
Seyhan'ın coşkusuna dizgin

Portakal çiçeğidir benzi

Devamını Oku