Nazif Ünsal Şiirleri - Şair Nazif Ünsal

Bana göre;
Yalnızlık güzel olmasına güzel de,
Kalabalıklar arasında,
Sensiz yalnızlık çekilmiyor.
Şehrin curcunasında,
Yalnızlığım prangada,

On yılın katlarıdır görülmemiş
Yazgıya, dile kolay zaman çilesi
Bahar gözleri yanışımı ateşlemiş
Zor, ilk bakışla son bakış arası

Aşkta tutuklu zaman mefhumu

Karanlık ayı derdestledi,
Ateş böceği fırladı,
Düşe kalka,
Işığı bir söndü, bir yandı,
Düştüğünde söndü,
Aniden kayboldu,

Canın sağolsun,
Arama umurumda değil.
Hayalin anbean yanı başımda.
Hayalini silmeye neden olsanda,
Umurumda değil.
Can bende;

Hatıralar, bilmece bulmaca olur,
"Dilimin ucunda" der cevap veremezsin,
Kimi, neyi unuttuğunu da hatırlamazsın,
Nehre yazılmış, çizilmiş akar gider.
Su akar, zaman akar, insan akar,
Geriye hayat kaynağı sevgi kalır.

Sana duyduğum heyecan
Yüreğimde ki
Çocukluğumdan kalma
Karanlığa korkularımın
İzleri gibiydi

Mısralarında seni çağriştirmayan her şiir eksik,
Sıtarasız, anlamsız, sevgi ve aşktan yoksun.
Şiirleri şiir yapan olmazsa olmaz imgelerdensin.
Şiirlerin limanında, martıların çığlığında muştusun.

Seni hatırlatmayan her güzel ve güzellik eksik,

Sustummu, konuşturana aşk olsun
Konuştummu, susturana aşk olsun
Sustummu, içim delimi deli konuşur
Konuştummu, içim delimi deli susar

O'na vav olurum, elif gibi olmak için

Biz, siz birlikte vurmuşuz,
Kalbimize ölüm mührünü.
Ey ayakta gezen ölüler,
Nedir bizdeki ölüm sesizliği?
Sıcak yatağımız, koltuğumuz kefen.
Sakın yükseltmeyin sesinizi;

Oy gökyüzündeki gök gözlüm
Canımın can efendisi
Hal-i purmelalliğimde
Ciğerime zehirli kurşun sızı
Eğer firar etmezsen yüreğimden
Terk etmez seni bu deli gönlüm