Muhammed Yağmur Şiirleri - Şair Muhammed ...

Şu an o uyuyor,
Belki bir rüyanın en güzel yerinde.
Ben mi?
Uyuyamıyorum… çünkü rüyamda bile o var.

Gözlerimi kapatsam,

Seni sevdim…
Ama hiçbir yol seni bana getirmedi.
Dua oldun, dilek oldun, iç çekiş oldun…
Ama hiç gerçek olmadın.

Ben sana her gün biraz daha yaklaştım,

Sevdim…
İnkarı olmayan, iz bırakan bir sevdaydı bu.
Bir tebessümüne ömrümü adayacak kadar,
Bir susuşuna gecelerce ağlayacak kadar çok…

Bekledim,

Yağmur yağıyordu,
Sen titriyordun…
Ellerin soğuktu,
Ama bakışlarınla içimi ısıtmıştın o akşam.

Bir adım yaklaştın,

Birlikte kurduğumuz sessizliği bile alıp gittin,
Beni, o sessizliğin tam ortasında bıraktın.
Ne bir iz, ne bir ses…
Sadece yarım kalmış cümlelerle sustum.

Ben seni yüreğimin tam ortasına almıştım,

bir sigara daha yaktım
yangın saatine yakın
gecenin o rutubetli tarafında
hayat dediğin
biraz sızı
biraz duman

Geldim sana, ellerim boş
Ama kalbim dolu yıkıntılarla
Ne sevinçler saklı içinde artık
Ne de umut kalmış yarınlara

Bir yol aradım, çıkmazlara saptım

Sevdim…
Yıllarca içimden taşıp sana aktım.
Geceleri adını dua gibi andım,
Sabahları umutla uyandım… belki bugün seversin diye.

Ağladım,

Gelmeyeceğini bile bile bekledim,
Her sabah perdeleri açtım,
Her akşam kapıyı biraz daha yavaş kapattım.
Belki gelirsin diye değil…
Gelmesen de, ben seni yaşatmak için.

Senden sonra ne kaldıysa
yavaş yavaş silindi kendiliğinden…
Bir resmin vardı çekmecede,
artık ona bile bakamıyorum.
Çünkü gözlerin hâlâ orada,
ama içinde ben yokum.