hayranım insanı ve doğayı sevene
dostu sabırla bekleyene
muhtaç olana istemeden verene
canım feda kıymet bilene
kurbanım dosta kendi gelene
iyi çakışan dişliler
rahat çalıştırır makinaları
akıllı dizayn usta eller
düzlüğe çıkarır vatanı.
bozamaz uyumlu çalışmayı
milyonlarca ak kelebek
dans ederler gökyüzünde
doğa harikalar yaratır
birbirine dokunmadan inerler sevgiliye.
sarmaş dolaş olurlar
kar taneleri düşerken
gölgeni uyutur
ısıtır gönlümüz yanımızdakileri
ıslak rüyaları
görüntümüz kurutur
insan aşkla kavgalıysa
mutsuzluğun nöbetçisidir
sevmeyi sevilmeyi bilmiyorsa
sorumlusu başkası değil kendisidir.
insan gülümsemeyi unutmuşsa
aileyi dağıtmamak adına
bunu herkesten gizledim
inan kezban inan
ben seni canımdan çok sevdim
sana olan büyük aşkımı
yıllardır yaşıyorum yeşilin içinde
bülbüllerle el ele
derler 'bülbül aşıktır güle'
görmedim bülbülü hiç
sarmaş dolaş güllerle
sessiz insana
köy yerinde erken kalkılır
mala masata yal yapar hayvanları sağar
bebeği sırtına bağlayıp tarlaya çıkılır
yerine göre ekin biçilir
zamana göre çapa
ne de çok severdim
sizler benim gençlik aşklarımdınız
gündüzleri az görürken sizleri
gecelerin tümünde benimleydiniz
uzun karanlık gecelerimi
gözlerimden süzüler damlasın
hayatımın her anındasın
unuturmuyum seni hiç
yaşamıma veriyorsun güç
üzülüp yüreğin yanmasın
Şiir, kişinin iç dünyasındaki coşkunun, aşkın sevdanın ve tüm güzelliklerin sözle dışa yansımasıdır.Okuyana az sözle çok vermektir.daha başka bir deyişle, sözün yoğunlaşmasıdır diye düşünüyorum.
Bence şiir kısa ve öz olmalı ve fazlaca imge kullanmamalı diye düşünüyorum. Ben buna özen gösteririm.Pek çok şairin, şiirlerinde fazla imgeye boğlduklarını görüyor ve bunları okumuyorum. Okusam da şairin ne söylediğini anlayamıyorum.