Mithat Yaban Şiirleri - Şair Mithat Yaban

yarin yanağındaki damlayı
dudaklarımla kuruttum
yandı içim kavruldu yüreğim
o anda kendimi unuttum.

bilmezdim hiç gözyaşının

büyük üzüntülerde insanlar
onunla acıyı azaltır
biraz metin olanlar
nehirleri içlerine akıtır

mutlu anlardakinin

aldığım her nefes
anımsatır bana gülüşünü
mutluluk aşısı olur
hatırladıkça seviyorum deyişini

sevmek niye ayıp olsun

dünyada işlerim
iyi gitti sanırım
eşimin arkasına bırakmadın
şükrederim Allahım.

Dileğim gerçekleştiği takdirde (inşallah gerçekleşir)

kalbimin yarısı barış derken
yarısı aşktır
bütününü alırsan eğer
insandır.

bulutlardan sisten mi
ne diyeceğini bilemiyor
yanıbaşındaki dağın doruklarını
inanın insan göremiyor

kardan dumandan selden mi

ırmağı ortadan akar
göl dağı durmaz ona bakar
havası çam ıhlamur kokar
bu günlere geldik severek
şirinsin
güzeller güzeli Devrek

düşündükçe
çilesini
insanların
ağrılar giriyor başıma
bir lokma ekmeği
getirebilmek için evine

gece yarısı çıktık
anason kokulu nefeslerimizle
konuştuk güldük
öptük birbirimizi
birlikte sabaha kadar
bulutlar ve ayda dolaştık

sorunları çözümlerini
dağlara taşlara yazdık
şiirler okuduk yıldızlara
türküler söyledik
oyunlar sergiledik rüzgârlara
resimler bile çizdik semalara