Mithat Yaban Şiirleri - Şair Mithat Yaban

ey bilmem kaç asırlık
koca çınarlan
dalımız budağımız kurudu diye
ah vah etmeyiniz
düşünün bir kere
azmı gelinler damatlar gördünüz

yeşilin her tonunu
görürsünüz orada
sarı kırmızının pek çoğunu
sonbaharda

denizin mavisini

-Eşim Özgül'e-
sen evde yokken gülüm
gece bitmek bilmiyor
saatler aynı olmasına karşın
güneş doğmak istemiyor

ırmağın karşısında bir ev
yeşillikler arasından bakar
bahçesindeki ağaçlarıyla
sanki herkese hava atar

ırmağın karşısında bir ev

yağmur orman deniz
nazlı gelinler gibi
ışık çekiyor onları
yeşillik fışkırıyor Karadeniz

çam köknar meşe kayın

'yap işlet divrit' diyerek
milli değerleri yok ettiler
işsizliği yoksulluğu artırıp
zengini daha çok şişirdiler.

enflasyonu bahane ederek

hayallerim elbet bir gün
gerçekleşir kavuşuruz
ölene dek dostu düşmanı
aklın ışığında sabırla konuşuruz

gençlik erdemdir

dalında gonca gibiydim
bülbüllere öpücük veren
denizlerdeki mavi dalgaları
beyaza dönüştüren.

yıldızlarda asılı çiçek gibiydim

gelişmenin temeli
serbest ekonomi demişler
insanları böyle kandırıp
hep malı onlar götürmüşler.

karma ekonomiyi yıllarca

ellinci yılında evliliğimizin
mutluluğumuza mutluluk ekledim
solmayan gönül bahçemizin çiçeklerini
özenle derledim

aylar mevsimler yıllar içinde