Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Boş diye diye

Akraba komşuyu en acı sözle
El gördük çözüldük boş diye diye
Bizden olmayana kapalı gözle
Bel verdik ezildik hoş diye diye

Yine şehit verdik içimiz yandı
Dur deyin ne olur, ne olur paşam
Param parça olmuş her yeri kandı
Nur deyin ne olur, ne olur paşam

Sonları çok feci aymaz hainler

Gerekmiyor artık ne dağ ne Irak
Yeterki sen hele silahı bırak
Ne olacak diye etmeyin merak
Meclise geliniz, yazıklar olsun!

Şehit anaları. dullar. yetimler

Hasta isem derman gerek
Doktor beni savsaklama
Deva için zaman gerek
Hemen beni sav, saklama

Düşünürüm kara kara

Her çiçeğe konup balından tattım
Deli gönlüm seni arar be gülüm
Nice gülistanı kenara attım
Senin kokun beni sarar be gülüm

Sevgisiz bir insan düşünülmez ki

Dünyayı dolaştım araştırarak
Töresinde huzur aradım durdum
Dağları taşları karıştırarak
Karesinde huzur aradım durdum

Aldığım yaralar bir bir sarıldı

Nere gitsem bunca acı kederle
Dünyadan çıkacak imkanım mı var?
Baş etmem mümkün mü ben bu kaderle
Başımı sokacak mekanım mı var?

Yorgunum bitkinim bakacak fer yok

Ben Türk’üm tepeden tırnağa kadar
Sayenizde mutlu değilim beyim!
Vatan aşkı benim göğsümde yatar
Sayenizde mutlu değilim beyim!

Kalmadı itimat kalmadı iman

Gurbete saldı bizi ne gelir elimizden
Yöreme doyum olmaz kışları bir başkadır
Komları, yaylaları hiç düşmez dilimizden
Yükseklerde uçuşan kuşları bir başkadır………Ozan Mikdati

Gönlümde çap canlıdır yöremin eski hali

Ruhum direniyor bunca eleme
Gözlerimden yaşlar akmasın diye
Acılı dertleri alıp kaleme
Feryadım ayyuka çıkmasın diye

Anlatmadım daha yüzde birini