Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Beş vakit, her namazda, Resülullah anılır
Kutlu doğum haftası, ihtas eden yanılır
Peygambere bağlılık, tek bir hafta sanılır
Onu her an her yerde anmamız bile azdır
Kutlu doğum haftası, Türklere imtiyazdır

Sevgi muhabbeti düstur ederek
Gerçek güzelliği tadar sevenler!
Yalnız Allah için sevgi güderek
Kalbi Hak Hak diye atar sevenler!

Üstünlük taslamaz ırkçılık etmez

Her devletin topladığı vergiler
Bölmek için nasıl bir yol sergiler

Bizim Temel, toplantıya katıldı
Sözcü diye ileriye atıldı

Geçip de oturmuşlar pencerenin dibine
Kimsesiz üç kız kardeş tatlı hayal kurardı
Daldılar, unuttular zaman ile mekanı
Israrla birbirinin hayalini sorardı

Birincisi ah.. dedi bakın size ne derim

Dövizi getirene memleket yağma beyler
Yerimiz telef olur, yeter deriz duymazlar
Kıdemlidir yolsuzlar, anadan doğma beyler
Mirîmiz telef olur, heder deriz duymazlar

Pişkindir bu zevatlar ne zekidir ne zeki

Dedin diyeceğini anlaşıldı meramın
Duyunca eyvah dedim, ne yürekler yanıyor
İlacı yok dünyada delik deşik yaramın
Ezelden yaralıyım, kanadıkça kanıyor

Bu gün virane olan şahaneydi şahane

Yerde gökte baki kalan
Yalnız Haktır Hakkı bilin
Hakkı alan hakkı çalan
Ölüm haktır Hakkı bilin

Üzerime doğup ardımı gölge
Eyleme güneşim, ay bana yeter
Beni kül etmeyi kendine ilke
Eyleme güneşim, cay bana yeter

Sana haz mı verir beni yaktığın?

Ömür baharımın arefesiydi
Okula yazdılar büyü dediler!
Okul hayatımın tarifesiydi
Türk’ün berrak, duru suyu dediler
Ama ilk olarak uyu dediler!

Bir içimlik hasret bir yudum sıla
Diyar-i gurbette boğuluyoruz
Dert yükü, gam keder bu ayrı belâ
Çekilmiyor artık dağılıyoruz

Yılların verdiği yorgunluklardan