Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

İbrahim Coşar diye herkes bilir adını
Bilmeyenler öğrensin, Samsun, Çarşambalıdır
Riyakarlara karşı kullanır sanatını
Ama salih dostlara, sözü Anzer balıdır
Her zaman arar sorar, arkadaştır herkese
İnsanları incitmez kulak verir her sese

Merhum dedem sağken, çocuktum daha
Ziyarete varan çoktu o zaman
Oturup dinlerdim küçüktüm daha
Dost, arkadaş, yaren çoktu o zaman

TV’miz, PC’miz radyomuz yoktu

Beş vakit, her namazda, Resülullah anılır
Kutlu doğum haftası, ihtas eden yanılır
Peygambere bağlılık, tek bir hafta sanılır
Onu her an her yerde anmamız bile azdır
Kutlu doğum haftası, Türklere imtiyazdır

Geçip de oturmuşlar pencerenin dibine
Kimsesiz üç kız kardeş tatlı hayal kurardı
Daldılar, unuttular zaman ile mekanı
Israrla birbirinin hayalini sorardı

Birincisi ah.. dedi bakın size ne derim

Ömür baharımın arefesiydi
Okula yazdılar büyü dediler!
Okul hayatımın tarifesiydi
Türk’ün berrak, duru suyu dediler
Ama ilk olarak uyu dediler!

Dedin diyeceğini anlaşıldı meramın
Duyunca eyvah dedim, ne yürekler yanıyor
İlacı yok dünyada delik deşik yaramın
Ezelden yaralıyım, kanadıkça kanıyor

Bu gün virane olan şahaneydi şahane

Dövizi getirene memleket yağma beyler
Yerimiz telef olur, yeter deriz duymazlar
Kıdemlidir yolsuzlar, anadan doğma beyler
Mirîmiz telef olur, heder deriz duymazlar

Pişkindir bu zevatlar ne zekidir ne zeki

Üzerime doğup ardımı gölge
Eyleme güneşim, ay bana yeter
Beni kül etmeyi kendine ilke
Eyleme güneşim, cay bana yeter

Sana haz mı verir beni yaktığın?

Yerde gökte baki kalan
Yalnız Haktır Hakkı bilin
Hakkı alan hakkı çalan
Ölüm haktır Hakkı bilin

Gül dalında güller açar
Etrafında arı uçar
Biri konar biri kaçar
Bir zerre bal niyetine

Dostlar iyi seçilince