Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Nere gitsem bunca acı kederle
Dünyadan çıkacak imkanım mı var?
Baş etmem mümkün mü ben bu kaderle
Başımı sokacak mekanım mı var?

Yorgunum bitkinim bakacak fer yok

Ben Türk’üm tepeden tırnağa kadar
Sayenizde mutlu değilim beyim!
Vatan aşkı benim göğsümde yatar
Sayenizde mutlu değilim beyim!

Kalmadı itimat kalmadı iman

Gurbete saldı bizi ne gelir elimizden
Yöreme doyum olmaz kışları bir başkadır
Komları, yaylaları hiç düşmez dilimizden
Yükseklerde uçuşan kuşları bir başkadır………Ozan Mikdati

Gönlümde çap canlıdır yöremin eski hali

Ruhum direniyor bunca eleme
Gözlerimden yaşlar akmasın diye
Acılı dertleri alıp kaleme
Feryadım ayyuka çıkmasın diye

Anlatmadım daha yüzde birini

Paralansın para diyen, paralansın, paralansın.
Eğitime kara diyen karalansın, karalansın
Zengin oldu çala çala, sokaklarda kala kala
Çok güzel konuşuyormuş, bir kez daha kiralansın.

Bu kendini beğenmişin örnek olur mu sözleri?

Şu gurbeti terketsem ne yazardım!
İlhamımın yüzde doksanı hasret
Ben gurbetsiz kafiyeyi bozardım
Şiirimin dili, aksanı hasret

Sensiz ne haldeyim biliyor musun
Baktım gözlerimi yoluna senin
Çoktandır beklerim geliyor musun?
Döktüm sözlerimi yoluna senin

Yeter beklettiğin hadi bir gel de

Sevgi muhabbeti düstur ederek
Gerçek güzelliği tadar sevenler!
Yalnız Allah için sevgi güderek
Kalbi Hak Hak diye atar sevenler!

Üstünlük taslamaz ırkçılık etmez

Cehalet diz boyu, bir çoğu mennun
Açıp okuyan yok, yazıklar olsun
İşi gücü taklit sanırsın maymun
Geçip okuyan yok yazıklar olsun

Boru gibi yaşar Allah’ın otu

İbrahim Coşar diye herkes bilir adını
Bilmeyenler öğrensin, Samsun, Çarşambalıdır
Riyakarlara karşı kullanır sanatını
Ama salih dostlara, sözü Anzer balıdır
Her zaman arar sorar, arkadaştır herkese
İnsanları incitmez kulak verir her sese