Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Nere gitsem bunca acı kederle
Dünyadan çıkacak imkanım mı var?
Baş etmem mümkün mü ben bu kaderle
Başımı sokacak mekanım mı var?

Yorgunum bitkinim bakacak fer yok

Elif görse mertek sanır zavallı
Başkasına cahil diyor ukala
Karga görse ördek sanır zavallı
Hem de ona ehil diyor ukala

Bilmediği işe burnunu sokar

Paralansın para diyen, paralansın, paralansın.
Eğitime kara diyen karalansın, karalansın
Zengin oldu çala çala, sokaklarda kala kala
Çok güzel konuşuyormuş, bir kez daha kiralansın.

Bu kendini beğenmişin örnek olur mu sözleri?

Ruhum direniyor bunca eleme
Gözlerimden yaşlar akmasın diye
Acılı dertleri alıp kaleme
Feryadım ayyuka çıkmasın diye

Anlatmadım daha yüzde birini

Gurbete saldı bizi ne gelir elimizden
Yöreme doyum olmaz kışları bir başkadır
Komları, yaylaları hiç düşmez dilimizden
Yükseklerde uçuşan kuşları bir başkadır………Ozan Mikdati

Gönlümde çap canlıdır yöremin eski hali

Zalim bir ağa varmış Köye imam ararmış
Lakin gelen imamı gelir gelmez kovarmış

Müftünün son çaresi cahil imam göndermek,
Ağadan gelen yağı midesine indirmek

Yermeyeyim dedim ama durmazlar
Politik-acılar değişti beyler
Dün dündü bu güne kafa yormazlar
Dünü bu gün ile çelişti beyler

Her milli terime dün faşist derken

Her devletin topladığı vergiler
Bölmek için nasıl bir yol sergiler

Bizim Temel, toplantıya katıldı
Sözcü diye ileriye atıldı

Sevgi muhabbeti düstur ederek
Gerçek güzelliği tadar sevenler!
Yalnız Allah için sevgi güderek
Kalbi Hak Hak diye atar sevenler!

Üstünlük taslamaz ırkçılık etmez

Merhum dedem sağken, çocuktum daha
Ziyarete varan çoktu o zaman
Oturup dinlerdim küçüktüm daha
Dost, arkadaş, yaren çoktu o zaman

TV’miz, PC’miz radyomuz yoktu