Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Eğer şiirlerimden bir ilham alıyorsan
Bundan memnun olurum, severim sevilirsin
Ama ileri gidip oradan çalıyorsan
Bundan nefret ederim, söverim sövülürsün

Sövmek yakışmaz dersen bir deliye bakarım

Bu aşkı mukaddes bilirsin diye
Unuttun sanarak yeremedim yâr
Gelmedin, beklerdim gelirsin diye
Ben buna bir anlam veremedim yâr

Dört yıl aç kalarak, dört yıl sonunda
Üç kilo pirince kananlar vardır
Ağlarken, sızlarken döner anında
Hep aynı “yanlışa” konanlar vardır

Bir söz var Araplar bir bakın ne der

Gerçek dost uyarandır
Gözetip kayırandır
Vaktini ayırandır
Dostluk kolay değildir

Yerinde ikaz eder

Gönlümde yeşermez hisler duygular
Sarar her yanımı dertler kaygılar
Uzar gecelerim biter uykular
Dünyanın peşine düştüğüm zaman

Çiçekler elimde kuruyuverir

İtham değil gerçektir
Yaşayan görecektir
Her şeyi verecektir
Vatanseverliğiniz!

Bizi kula kul etti

Boş konuşur tüm lavuklar
Görsenize dalkavuklar
Ne arıyor şu tavuklar
Horozların çöplüğünde

Eğer millet bir yutarsa

Sayısız elemin içinde yandım
Bunların başını çekiyor hasret
Umudu var diye çıkmayan candım
Saçımı yoldurup döküyor hasret

Vatanı anarım her bir nefeste

Ağyar’ı yâr eyleyen bir diyâr arıyorum

Ağyar’ı yâr eyleyen bir diyâr arıyorum
Yedi düveli gezdim bulamadım ne yazık!
Niyeti bozup dedim sılama varıyorum
Bin bir engeller çıktı gelemedim ne yazık!

Aşkını gönlünde cisimlendirip
Herkesle paylaşır, yazar makberî
“Mehlika” namıyla isimleştirip
Emsalsiz mısrlar dizer makberî

Tanımayan bilmez kılıcı keskin