Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Dünyanız mı kararıyor yazınca
Karalayan ben değilim öyledir
Gerçekleri yazıyorum kızınca
Yaralayan ben değilim öyledir

Ahlaksızca yaşayanı bulup da

Yine hüzün, yine özlem, yine ahh...
Gurbet elde bundan gayri neyim var
Gülemedim hep ilendim yine vah
Gurbet elde bundan gayri neyim var

Koparıldım yıllar önce kökümden

Nerden çıktı karşıma ben de anlayamadım
Hesabımda yok idi, gördüm görmez olaydım
Üzerime gelmişti kaçıp yanlayamadım
Yolun tam ortasında, durdum durmaz olaydım

Hiddetli bir şekilde yoldan çekil diyordu

Çektiğim hasretin adıdır gurbet
Bizim kalbimizde dert dizi dizi
Zehirin zakkumun tadıdır gurbet
Yaktı kül eyledi bu hasret bizi

Geçer bu ömrümüz başka adreste

Namaz, oruç, zekat hepsini yaptı
Doğru yolda iken, yanlışa saptı
Rızkını çalarak haramdan kaptı

Haramı yiyenin olmaz muradı!
Kul hakkı yemişse neye yaradı?

Eden bulur mutlaka, adalet var adalet!
Bu bilinçte olanlar, âlimdir, zalim değil.
Allah affetsin bizi, hayatımız rezalet,
Koca ömür nedamet, halimdir, filim değil.

Gafletim unutturdu, ahdimi ve andımı,

Kış kıyamet kışta karda sokakta
Dolaşarak hayatından bıkan var
İlacı yok kıvranarak yatakta
İnleyerek çok acılar çeken var......Mikdat Bal

Zevkı sefa şatafatın içinde

Büyük hayale daldı, yanlış bir kapı çaldı
Artık dikeni kaldı, yolunan gülden sonra

Bu ne hayal, ne düş’tü, yandı yandı tutuştu
Çoktan kümeye düştü, yediği golden sonra

Dünyaya gelmedim menfaat için
Elmas elin olsun cam olsam yeter
Şu ömür sermayem bir saat için
Akan şu zamanda dem olsam yeter

Haz etmem kendimi övgüden yana

Nedir senin sırrın anlat bileyim
Güzelliğin bil ki kafa döndürür
Sırrını bilipte sana geleyim
Gönlüme cemalin ateş kondurur

Allah vergisimi, boya mı bunlar