Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Analar ağlamasın dindirsinler yaşını
Artık gülme sırası, görün kimin olacak!
Kazanacak ordumuz terörle savaşını
Şimdi ölme sırası görün kimin olacak!

Terbiyesiz şahıslar haddini aşsın dursun

Nice zorluklarla doğurdun beni
Canından can katıp yoğurdun beni
Anne şefkatiyle çağırdın beni
Ben hakkını nasıl öderim anne?

Hatırlayıp eğer benim ismimi
Andığında yanındayım unutma!
Resme bakıp görür gibi cismimi
Sandığında yanındayım unutma!

Ne sen ne ben ortak bir yol seçerek

Nerden çıktı karşıma ben de anlayamadım
Hesabımda yok idi, gördüm görmez olaydım
Üzerime gelmişti kaçıp yanlayamadım
Yolun tam ortasında, durdum durmaz olaydım

Hiddetli bir şekilde yoldan çekil diyordu

Namaz, oruç, zekat hepsini yaptı
Doğru yolda iken, yanlışa saptı
Rızkını çalarak haramdan kaptı

Haramı yiyenin olmaz muradı!
Kul hakkı yemişse neye yaradı?

Eden bulur mutlaka, adalet var adalet!
Bu bilinçte olanlar, âlimdir, zalim değil.
Allah affetsin bizi, hayatımız rezalet,
Koca ömür nedamet, halimdir, filim değil.

Gafletim unutturdu, ahdimi ve andımı,

Kimse yetim kalmasaydı
Şu ölümler olmasaydı
Firavunlar ölmeseydi
Hayat cehennem olurdu

Ne olurduk, ne olurduk!

Nedir senin sırrın anlat bileyim
Güzelliğin bil ki kafa döndürür
Sırrını bilipte sana geleyim
Gönlüme cemalin ateş kondurur

Allah vergisimi, boya mı bunlar

Kış kıyamet kışta karda sokakta
Dolaşarak hayatından bıkan var
İlacı yok kıvranarak yatakta
İnleyerek çok acılar çeken var......Mikdat Bal

Zevkı sefa şatafatın içinde

Büyük hayale daldı, yanlış bir kapı çaldı
Artık dikeni kaldı, yolunan gülden sonra

Bu ne hayal, ne düş’tü, yandı yandı tutuştu
Çoktan kümeye düştü, yediği golden sonra