Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Dünyaya gelmedim menfaat için
Elmas elin olsun cam olsam yeter
Şu ömür sermayem bir saat için
Akan şu zamanda dem olsam yeter

Haz etmem kendimi övgüden yana

Nedir senin sırrın anlat bileyim
Güzelliğin bil ki kafa döndürür
Sırrını bilipte sana geleyim
Gönlüme cemalin ateş kondurur

Allah vergisimi, boya mı bunlar

Bazı atasözleri 

“Mal canın yongasıdır”, “az veren candan verir”
Ne eylesin fukara ne varsa ondan verir

“Gönül sevdiği sultan”, seven köle demektir

Hiddetlenip yakıp yıkma!
Değer mi dostum değer mi?
Zivanadan sakın çıkma!
Değer mi dostum değer mi?

Gider iken düzgün, düzgün

Deli gönül Leylâ senin neyine!
Çöl arasan Hollanda’da bulunmaz!
Yıllar geçti gidemezken köyüne
Yol arasan Hollanda’da bulunmaz!

Hakkın mıdır Şirin, Şirin gülesin

Yıkılmadan sensiz nasıl durayım
İkide bir bana sabret diyorsun
Şaşırmışım hangi yolu vurayım
Merak etme biter hasret diyorsun

Gönlüme gönlünden bir sicim gerdin

Yaylanın tepeleri kar yağdı da aklandı
O kadar yeşillikler nerelere saklandı
Cemalin güneş gibi yüreğim sıcaklandı
İçim yanıyor gülüm sar beni donmayayım

Kuşlar bile göç etti yiyecek içecek yok

Nice zorluklarla doğurdun beni
Canından can katıp yoğurdun beni
Anne şefkatiyle çağırdın beni
Ben hakkını nasıl öderim anne?

Analar ağlamasın dindirsinler yaşını
Artık gülme sırası, görün kimin olacak!
Kazanacak ordumuz terörle savaşını
Şimdi ölme sırası görün kimin olacak!

Terbiyesiz şahıslar haddini aşsın dursun

Hatırlayıp eğer benim ismimi
Andığında yanındayım unutma!
Resme bakıp görür gibi cismimi
Sandığında yanındayım unutma!

Ne sen ne ben ortak bir yol seçerek