Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Hiddetlenip yakıp yıkma!
Değer mi dostum değer mi?
Zivanadan sakın çıkma!
Değer mi dostum değer mi?

Gider iken düzgün, düzgün

Deli gönül Leylâ senin neyine!
Çöl arasan Hollanda’da bulunmaz!
Yıllar geçti gidemezken köyüne
Yol arasan Hollanda’da bulunmaz!

Hakkın mıdır Şirin, Şirin gülesin

Kimse yetim kalmasaydı
Şu ölümler olmasaydı
Firavunlar ölmeseydi
Hayat cehennem olurdu

Ne olurduk, ne olurduk!

Sevgi bağı kurulmaz, maddeyle, cevher ile
Yer yüzünde ne varsa hepsini versen bile

Çünkü öyle buyurur gönüllerin tabibi
Ancak Odur kalplerin maliki ve sahibi

Ne bıkar sevenler ne pişman olur
Sevdikçe hoş olur sevgi yarası
Ne nefreti tanır ne düşman olur
Sevdikçe hoş olur sevgi yarası

Nasıl bir şey bunu biri sorar da

Ömür takviminden her gün bir yaprak
Bir
__biri
_______Ardınca, Bir’dir son makam!
Naciz tenlerimiz maddesi toprak
Bir

Deli balım, zehir değil
Yazıp da ağlatma beni
Derdin aşktır sihir değil
Üzüp de ağlatma beni

Nedir seni yakan közler?

Bir bavulla yola düştük
Bir çok engelleri aştık
Gelir gelmez işe koştuk
Avrupa ya örnek olduk

Seneler geçti peşpeşe

Ağlarım durmadan nedendir bilmem
Gülmeyecek miyim ben bu dünyada
Mutluluk aradım tadını bilmem
Bilmeyecek miyim ben bu dunyada

Kovaladım durdum onun peşini

Kulun amellerinden namazına bakıldı
Namaz dinin direği, kılmayanlar takıldı
Ya kıldı yakılmadı, ya kılmadı yakıldı,

Ya Allah rahmet etti, Cennet, cehennem onun
Gururlanma müslüman, sence mechuldür sonun