Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Çağrı yapmış bir dişi
Toplanmış bir kaç kişi
Hiç biri bilmez işi
Etik dersi verirler

Kaykan tekerlekleri

Kocaman bir uzay mekiği gibi
Tavan dönüyordu, marstan inercesine
Gözlerim fıltır fıltır
Yüreğim tir tir
telefon
Zırr zırr zırrr –

Gönül sarayımı gezip dolaşsan
Tacım sen olduğun görebilirdin
Bana varan yoldan sezip ulaşsan
Acım sen olduğun görebilirdin

Yerine gelesi, en büyük ahtsin

Hayat ölüm iç içe
Sandığından da öte
Onu gündüz hem gece
Andığından da öte

Yazarım ki sakının,

Hayat denen bu caddenin tarfiği
Akar gider, öldürüyor bizleri
İniş yokuş insanların grafiği
Yıkar gider öldürüyor bizleri

Tehlike var bela gizli her yerde

Hayat hayal değildir ki, gerçeğin ta kendisi
Köylü olur çalışırsa, bu halkın efendisi

Meşakkatle dolu hayat, buna alışmalısın
Mutlu olmak istiyorsan, ona çalışmalısın

Özlem ile yad eder için için yanarak
Vuslatını umarak gece gündüz anarak
Kışın köz gibi yanıp ağustosta donarak
Hasretin dayanılmaz yandı çıram Çaykara'm………Ozan Mikdati

Doyduğum yer değilde doğduğum yerdir ora

Hocam derim ki sana gel biraz atışalım
Kimseyi incitmeden birazcık sataşalım
Bu yalancı Dünya’da yaşadık gidiyoruz
Şöyle geriye dönüp azıcık yatışalım............Hüseyin Kara

O halde gel ikimiz serelim postumuzu

Sahile varıp ta nefes aldın mı
Serin derin suya birden daldın mı
Sıcak kum üstünde sen hiç yandın mı
Sende çekermisin deniz hasreti………………….. İbrahim COŞAR

Ayrılıp geleli karadenizden

Hayalin gözümde tütüyor artık
Sanki oldun bize el arkadaşım
Sana gönül kapım her zaman açık
Gel gönül yerini al arkadaşım. ………..İ.Coşar

Az kaldı bu hasret bitiyor artık