Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Rüyamda köyümü gördüm uyandım
Uyanınca tekrar yatmak istedim
Kafamı yastığa vurdum dayandım
Bu zevki bir daha tatmak istedim

Artık bana haram oldu uykular

Ne ararsan onda vardır hayır, şer
Panorama adam desem yeri var
Hoş görünür ama kasılıp şişer
Bu da benim hatam desem yeri var

Cama benzer elmas gibi görülür

Seni arar deli gönül sevdalı
Gel gülüm gönlüme gir yorma beni
Bahar geldi çiçek açtı zerdalı
Bu sevda gönlümü yer yorma beni

Yemşil bahçeler kokular saçar

Sen ki beni unuttun sensiz yaşam tarumar
Yok bir arzum emelim, sensiz dünyam virandır
İmkanı yok bilirim, yine gönlüm yâr umar
Mümkün değil unutmak, hep aklımda durandır

Karşılıksız bir sevgi, yıkar yakar kül eder

Okadar bozuldu bakış açımız
Görüyoruz ama, yeterli değil
Buna kafa yoran yüzde kaçımız
Yoruyoruz ama yeterli değil

Ölüm var Azrail kırar dalını

Yediden yetmişe, Türkiyem benim
Müslümanım diyor, bu yeter bize
Az da olsa cemaata gidenim
Her Cuma gidiyor bu yeter bize

İçten dıştan uğraşıldı milletle

Ashabı kiramın büyüklerinden
Büyük kahramandı Muaz Bin Cebel
Helalı, haramı en iyi bilen
Vera’da sultandı Muaz Bin Cebel

On sekiz yaşında Müslüman olmuş

Okumuş olduğum bir şiire taşlamadır, muhattabı kendini bilir


Ne bicim şiir yazdın yok mu gizli kapaklın
Nerenden ilham aldın, nerede senin aklın?
Her şeyi paylaşmışsın, bir şey kalmadı saklın

Yandı canım bir hayırsız yüzünden
Çöle düştüm mecnun oldum hüzünden
Çıkamadım vahasından düzünden
Gözyaşımı yüreğimde gizledim
Yana yana başka bir yol izledim

Örnek bir insandı cana yakındı
Babamın babası rahmetli dedem
Huyu yumuşaktı, ne çok sakindi
Saraydı obası rahmetli dedem

Dokuz oğlu vardı dört tane kızı