Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Ne rahattım kaldı ne de huzurum
Uyku mu kaldı ki taş kaldığım yer
Seni beni yok etmeden bu durum
Hazan değil artık kış olduğum yer

Üşümek ne demek donuyorum ben

Okuyan HAZAN SULTAN AYTEN


Rüzgarın gürültülü sesleri arasında

Dinimizde ilk emir “OKU” diye bilinir
İnsanlık payesine okumakla gelinir
Cahil kalan toplumlar, yeryüzünden silinir
Cehalet tehlikedir, ilim ile dolmalı
Öğrenmek istiyorsak, kaynağından almalı

Orta da hiç bir şey yok tartışılan farazi
Sıfır elde sıfırken neyi tartar terazi
Kimi taşkınlık eder kimi tutar marazi
Senin dediğin boş laf, onun dediği özel

Söz kurşun, sükut barut, kelam selamı yutar

Hiddet gelir zandan önce
Sır dökülür ince, ince
Gerçek ayana gelince
Hırs gider, yüzler kızarır!

Hiddet gelir zandan sonra

Sana öyle vurgunum, canımdan da geçerim
Özel bir yerin vardır, sedana canım kurban
Bin ölsem bin dirilsem yine seni seçerim
Yakarışın ne güzel, nidana canım kurban

Tarayıp saçlarını, uçlarını kıvırdın

Senin için Türkiye’m

Yolunda ölsem de verilmez hakkın
Ölüyorum senin için Türkiye’m
Ne kadar uzaksan o kadar yakın
Geliyorum senin için Türkiye’m

Barış sevgi der durururz
Ama hakkı yer dururuz
Baştan sona şer dururuz
Bu ne acı bir durumdur

Güzel şeyler yok olunca

Bir çok insan yobaz diyor
Haham diyor, papaz diyor
Hasan diyor, Yılmaz diyor
Neyin nesi bilen var mı?

Gaf üstüne gaf ederler

Bir gün senin......mezarına..........yazarlar..............öldü diye
Mezarına.............rahmetlinin......vadesi.................doldu diye
Yazarlar..............vadesi...............doldu gülbenzi....soldu diye
Öldü diye............doldu diye........soldu diye...........yazarlar

Farketmedi...........hiçbir şeyi........aniden................ömrü bitti