Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Kıyametin sonu mu, vahşet ayyuka çıktı
Yılanların başını ezemeyecek miyiz?
Yeter bu milletimiz artık canından bıktı
Çarşıda ya pazarda gezemeyecek miyiz?

Vuruldu yürekten gördüğü anda
Varıp diyemedi yandı tutuştu
O ona yaklaşıp durduğu anda
Sorup diyemedi dondu tutuştu

Bilemedi aşkın sanatlarını

Bayram için sevinmenin yerine
Duyguları kurban ettik uşağum
Kıvranarak hep gerine gerine
Uykuları kurban ettik uşağum

Kurtuluş yok sorunlardan umutsuz

lAyaklarım dolanır, seni gördüğüm zaman
Donarım için için, hallerim ağlar benim.
Aklım fikrim bulanır, kafa yorduğum zaman,
Anarım için için, dillerim ağlar benim.

Başımı yere eğip, bükülüp, kıvrılsam da

Dünya üç günlük!


Dünyada rahat yoktur deyip de yan yatılmaz
İspatı hayatımız rahata eren var mı?
Aklı olan evet der,deli bana katılmaz

O gün sabah çok ergen, uzun yola koyuldum
Maksadım gün doğmadan mezilime varmaktı
Bir asa bir de heybem, hal böyleyken soyuldum
Yakayı ele vermem, hayduda yol sormaktı

Elimi ayağımı bağlayıp da dövdüler

Mutluluktan uçan kuş gibi olsam
Ilk konacağım dal yâr bahçesinde
Gerçek aleminde düş gibi olsam
Aradığım her hal var bahçesinde

Yarama gülleri sürer deşerdim

Sordular bana neden hasreti yazıyorsun
Hem bizi hem kendini, ağlatıp üzüyorsun
Bırak gel Avrupayı, ne diye kızıyorsun

Kızarım çünkü bu dert, çekilir sızı değil
Zulüm eden müslüman bir gavur kızı değil!

Dünyanın bir uçundan, selam aldım bu gece
Selama selamımı, sevgi katarak verdim
Tanışmak ne güzel şey, bu duygular pek yüce
Bu ülvi duyguları, canda tadarak verdim

Hoş sohbetler eyledik açtı halini bana

Kalbe ulaşıyor damardan kanım
Kan içinde cansın, canımdan öte
Kan değil can değil, o sensin canım
Gönlümde sen varsın kanımdan öte

Akarsın gönlüme sen akın akın