Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Halka rağmen konuşuyor bu zalim
Atar tutar millet yutar değil mi?
Birlik nerde ki oyunu bozalım
Bir olmazsak vatan batar değil mi?

Meymenetsiz hiç suratı gülmüyor

Gel seninle arkadaş bir yolculuk edelim
Çıkalım şu dar yerden seyredelim alemi
Vicdanın bulunduğu bir mekana gidelim
Benlikten sıyrılarak oynatalım kalemi...........Mikdatî

Dünya bozulmuş dostum herkeste bir ikilem

Evet mi hayır mı, hayır mı şer mi?
Orası sandıkta belli olacak
Kızıla kızıl da ak’a ak der mi?
Karası sandıkta belli olacak

Olduğunuz yerde eşin bakalım

Ne yaza yaza
Ne boza boza
Ne kıza kıza
Şair olursun!

Ne taş atmakla

Dünya üç günlük!


Dünyada rahat yoktur deyip de yan yatılmaz
İspatı hayatımız rahata eren var mı?
Aklı olan evet der,deli bana katılmaz

O gün sabah çok ergen, uzun yola koyuldum
Maksadım gün doğmadan mezilime varmaktı
Bir asa bir de heybem, hal böyleyken soyuldum
Yakayı ele vermem, hayduda yol sormaktı

Elimi ayağımı bağlayıp da dövdüler

Mutluluktan uçan kuş gibi olsam
Ilk konacağım dal yâr bahçesinde
Gerçek aleminde düş gibi olsam
Aradığım her hal var bahçesinde

Yarama gülleri sürer deşerdim

Sordular bana neden hasreti yazıyorsun
Hem bizi hem kendini, ağlatıp üzüyorsun
Bırak gel Avrupayı, ne diye kızıyorsun

Kızarım çünkü bu dert, çekilir sızı değil
Zulüm eden müslüman bir gavur kızı değil!

Dünyanın bir uçundan, selam aldım bu gece
Selama selamımı, sevgi katarak verdim
Tanışmak ne güzel şey, bu duygular pek yüce
Bu ülvi duyguları, canda tadarak verdim

Hoş sohbetler eyledik açtı halini bana

Yüce Rabbin değişmeyen yasası
Kader dedi, kalem dedi yaz dedi
Her halinde kulun olmaz tasası
Kısmetine ne çok, ne de az dedi!

Kader alıp taştan taşa çalsa da