Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Kalbe ulaşıyor damardan kanım
Kan içinde cansın, canımdan öte
Kan değil can değil, o sensin canım
Gönlümde sen varsın kanımdan öte

Akarsın gönlüme sen akın akın

Sordular bana neden hasreti yazıyorsun
Hem bizi hem kendini, ağlatıp üzüyorsun
Bırak gel Avrupayı, ne diye kızıyorsun

Kızarım çünkü bu dert, çekilir sızı değil
Zulüm eden müslüman bir gavur kızı değil!

Dünyanın bir uçundan, selam aldım bu gece
Selama selamımı, sevgi katarak verdim
Tanışmak ne güzel şey, bu duygular pek yüce
Bu ülvi duyguları, canda tadarak verdim

Hoş sohbetler eyledik açtı halini bana

Şaşırdım ne yapayım
Ne tarafa kopayım
Yumuşağım, kabayım
Orta yoldan gitmeli

İçimde iki şair

Ne iyi ne kötü bir tavır takın
İyi tanımadan kimseye kanma
Dış görünüşüne aldanıp sakın
İyidir kötüdür aman ha sanma

Maske pazarını gezmen gerekir

Ey nefsim bu edanla ne cüretle yürürsün?
Bu “yer” ağzını açmış, yuttuğunda görürsün!
Onun kara bağrına yattığında çürürsün!
-Oraya düştüğünde tutulacak dillerin!
-Sen ölüme mahkümsün, ne olacak hallerin!

Uşağum 55.

Yaklaşma, uzak dur her an her vakit
Cahille muhatap olma uşağum!
En tesirli cevap suküttur suküt
Onun delhizine dalma uşağum!

İçim kan ağlıyorken defterini sevdanın
Dür de dürüveririm yeter ki sen mutlu ol
Harabe gönüllerin tabutuna mevtanın
Gir de giriveririm yeter ki sen mutlu ol

Tek senin mutluluğun deva olur bu derde

Başka yâre bakma yârin üzülür
Yarın’ı, yârini düşün zampara!
Çukura düşersin derin yüzülür
Derin’i, deri’ni düşün zampara!

Seni sevmeyenin peşine bakma

Ne olursun beni bırakıp gitme
Senden ayrı kalmak, zor gelir bana
Beni yalnızlığın içine itme
Hayatın her anı kor gelir bana

Hadi yalnızlığa alıştır beni