Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Her hafta çağrılarak ifadesi alınır
Telil yetersiz diye her seferde salınır

Son çare gizli servis alır onu takibe
Telil toplama işi verilir bir ekipe

Esirgemem sözümü, bütün bildiklerimi
Dilimden geldiğince anlatmasam namerdim
Yazacağım korkudan, geçen sildiklerimi
Kulağını herkesin çınlatmasam namerdim

Derdini bu milletin duyurup Ankaraya

Ne sefadır ne cefadır ne vefadır bu dünya
Bir ifadır, tek vefattır bir defadır bu dünya
Hoş safadır, iltifattır, bir afattır bu dünya
Düşünerek taşınarak yaşanarak, bilinir

Hem yüceltir, hem parlatır, hem soldurur bu dünya

Bu nasıl siyasetçi?

Birini öne iter kendine güveni yok!
Yan çizer zikzak eder bu nasıl siyasetçi?
Zoraki iş yürütür seveni öveni yok
Sürekli cakcak eder bu nasıl siyasetçi?

Gözlerimi açtığımda
İlk görülen ışık değil
Ellerine geçtiğimde
İlk girilen beşik değil

Baş uçuma biri geçti

Ecdadımın kanısın,
Ulusumun canısın,
Namusu, vicdanısın.
Benim şanlı Bayrağım

Sen bizim künyemizsin,

Beni dinleseydin, öğrenecektin
Bu kadar gürültü olmayacaktı
Belki de daha çok imrenecektin
Gönlün öfke ile dolmayacaktı

Zahmete girerek bana bir sorup

Demokrasi var sananın
Ben aklına şaşıyorum
Siyasete inananın
Ben aklına şaşıyorum

Milyonlarca kişi bilmez

Hep seninle beraberim
Sensiz an’ım an sayılmaz
Kılavuzum ve rehberim
Sensiz yönüm yön sayılmaz

Seni ansam seni bilsem

Cahillik yapmayın Allah aşkına
Ya da bu milleti cahil sanmayın
Sayenizde millet dönmüş şaşkına
Uçurumu sakın sahil sanmayın

“Hakkını helal et” güzel bir konu