Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Uzaktan elveda deyip de çıktım
Yakında olsaydım ne değişirdi,
Hasretle bir daha dönüp de baktım
Az daha kalsaydım ne değişirdi

Gönül alev aldı sönmez bir daha

Vefasıza uydum yaktı tenimi
Küllerini serpip saçtığı caba
Gönlümü dağladı yaktı canımı
Ellerini çırpıp açtığı caba

Dayanılmaz ateş soktu özüme

Tövbe Ya Rabbî!

Geldim gidiyorum yaşım altmış üç
Yılları tükettim tövbe Ya Rabbî!
Kalmadı bedende be derman ne güç
Nerede yok ettim tövbe Ya Rabbî!

lAyaklarım dolanır, seni gördüğüm zaman
Donarım için için, hallerim ağlar benim.
Aklım fikrim bulanır, kafa yorduğum zaman,
Anarım için için, dillerim ağlar benim.

Başımı yere eğip, bükülüp, kıvrılsam da

Kıyametin sonu mu, vahşet ayyuka çıktı
Yılanların başını ezemeyecek miyiz?
Yeter bu milletimiz artık canından bıktı
Çarşıda ya pazarda gezemeyecek miyiz?

Vuruldu yürekten gördüğü anda
Varıp diyemedi yandı tutuştu
O ona yaklaşıp durduğu anda
Sorup diyemedi dondu tutuştu

Bilemedi aşkın sanatlarını

Bayram için sevinmenin yerine
Duyguları kurban ettik uşağum
Kıvranarak hep gerine gerine
Uykuları kurban ettik uşağum

Kurtuluş yok sorunlardan umutsuz

Sen değilsin o aynada gördüğün
Cücelerin cücesisin ufaklık
Hep boyadır suratına sürdüğün
Gecelerin gecesisin ufaklık

Kanın bozuk bayrağın yok yurdun da

Eski siyasiler temel açardı
Umut dağıtırdı,döküp saçardı
Semalarda sahte balon uçardı
Şimdikiler görün ne hale düştü!

Halk bilirdi ama, aldırmıyordu

Senden kalan ne varsa belleğimden silindi
Hepsi kara buluttu rüzgârla uçup gitti
Şu anda bildiklerim arşivden bir alıntı
Mazimize anılar bir sayfa açıp gitti

.......Yüreğimde sızı var