Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Ölüm bir gerçektir dirilmek haksa
Aşkını gömmüşsen, o da dirirlir
O yâr bu dünyada canını yaksa
Bunun hesapları bir gün verilir

Ölmeyen şeylerden sevgidir biri

Tadı yok,kaldı acısı
Çekiyor ölüm sancısı
Oldu bir barut fıcısı
Şu dünyanın hâline bak

Suyu havası kirlendi

Yazı kışı yok onun zamansız açan güle,
Kafesi gönül iken şakıyan bir bülbüle
Ufak bir esintide uçup savrulan küle
işte aşk, sevda derler, sözlüğe böyle yazın
Başka anlamı varmı bu cilvenin bu nazın

Yağmuru bol olur, havası ılık
Tarlasında mısır, denizde balık
Görmeye değer yer, tarihten kalık
Bir başka diyardır, Karadenizim

Herkesin sevdası, tarihler boyu

Yolum bir gün bir dilbere uğradı
Amca dedi, eyvah dedim şok oldum
Amca sözü ciğerimi doğradı
Her şey bitmiş, konuşmadan yok oldum

Melek olsa artık bana uzaktır

Kasayı kollayan kalkıp kırarsa kasa
Kırdığı kasaya, kopya kağıtı korsa
Kaptıracaktır kendini, kaçması kısa
Kendini kandırır, kalır kendi kendine

Kaçırdığı kaç kuruşsa kasaya koysun

Mezara inmeden Erkan Ocaklı
Üşüştü dört koldan leş kargaları
Satmaya başlamış, kalmadı saklı
İstif olmuş maldan leş kargaları

Kimseyle bunların yok akitleri

Adam gibi oturupta yazalım
Nedir bizim ahvalimiz ne değil
Ses verelim sessizliği bozalım
Nedir bizim ahvalimiz ne değil.......Mikdat Bal

Sessiz duran bize sessiz çoğunluk

Dinin nedir?
-İslam,
Kitabın?
-Kur’an
Ya kıblen neresi?
-Kabedir kabe

Kanyonları ormanları tararsan
Ağaçların gölgesinde bul beni
Ey vefalım hala beni ararsan
Denizlerin dalgasında bul beni

Bir çınar ki kökleriyle sökülmüş