Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Daldım bir ummana yüzeyim dedim
Başka bir alemde gezeyim dedim
İnciden mercandan dizeyim dedim

Bu dünyada başka dünyalar gördüm
Rüyalar içinde, hülyalar gördüm

Sensiz geçen anlar öldürür beni.
Her gece uykumu böler hasretin
Sönmeyen közlerle doldurur beni
Hançeri bağrımda biler hasretin.

Sensiz kışa döner baharlar yazlar.

Dillere destan olup anlatsalar öykünü
Kalbin taş kesilse de kaybetsen her duygunu
Geceler zindan olup, kâbuslarla uykunu

Böleydin de öleydim gözüm açık gitmezdi
Kara bahtıma rağmen sevdan beni ütmezdi

Kıskanır her şeyi kendi bilmiyor
Tanıyoruz artık biz bu itleri
Ne söylersen söyle yola gelmiyor
Tanıyoruz artık biz bu itleri

Belirsiz bir şahıs mayası bozuk

Şaşırdım ne yapsam ben bu ülkede,
Kalkmaya çalışsam otur diyorlar.
Güneşi görmeden yandım gölgede
Torpilin adına hatır diyorlar

Kanatlarım yok ki bırakıp uçsam

Arkadaş olmak için bir selam ver yeterli
Dost olmak kolay değil olanlara ne mutlu!
Kahrını çekeceksin sen dertli o kederli
Bu ahvalde hala dost kalanlara ne mutlu!

Düşünmeden konuşan akar dilinden asit

Zifiri karanlıklar bu yurdun semasında!
Afakı dehşet sarmış baltanın sapı bizde
Hacivat’la karagöz dünya sinemasında
Hayretle onu izler nice asabi bizde

Doğru diyen dinlenmez yalancılar göz boyar

Seni unutanların halini soruyorsan
Hoşgörülü birisin seviyorsun demektir
Her olumsuz bir halde güzellik arıyorsan
Hoşgörülü birisin seviyorsun demektir

İnsanı seviyorsan ırk renk ayırt etmeden

İlmin başı sabırdır…….Dini hikayeler

Yirmi yaşında bir genç, deli Hüseyin adı
Bir ocağın umudu, annesinin muradı

Annesi pek ihtiyar, yatalaktı hastaydı

Sorasanız ismini
Öküzoğlu öküzdür

Havalara bakıyor
Sülalesi camızdır