Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Çiçekler beyaz kızıl
Ah canım memleketim
Arılar vızıl vızıl
Ah canım memleketim

Çayırlar yeşil yeşil

Yakarım afakı baktığım yönde
Hasretin serisi bu’na diyorlar
Hazmı zor gurbetin attığı künde
Delinin birisi buna diyorlar

Hicran acıları sineyi dağlar

Ahlaksız insafsız alçak uşaklar
Fitne, fesat yayıp gülüşüyorlar
Keneler, sülükler, bitler yavşaklar
Kanımızı emip gelişiyorlar

Yıllardır Trabzonu hedef seçtiler

Yandı çıra
Gönül yara
Ara sıra
Sor be dostum

Bazen özür

Çıkmıyor hayalimden sahilleri kumları
Trabzonuma ulaşıp tekrar göresim geldi
Balıkçılar dizilmiş işgal etmiş somları
Rıhtımın ta uçuna varıp eresim geldi

Karadenizde tektir, namı dilden diledir

Cannımızsın canımız seninle yaşıyoruz
Bordo mavi kanımız seninle coşuyoruz
Seninle yanıyoruz, seninle üşüyoruz

Yaşa Trabzonspor yaşa yazıldın dağa taşa
Ne aslana lokmasın, ne kartala ne kuşa

Terör denen şu illet dünyanın baş belası
Kökünü kazıyacak şanlı askerimiz var
Vatan için can vermek makamların âlâsı
Başa kına yakmışız koltukta serimiz var

Kazma kürek naçakla başlarını biçeriz

Anneler ağlamayın, şehit evladınıza
Yerde gökte melekler, sevinmiş adınıza
Şehitler şefaatle koşar imdadınıza
“Şehitler ölmez” sözü hakikattir, gerçektir
Bu tasdikle sabreden, cennete girecektir

Dünyamızın hali, ahvali bozuk
Bakanlar gözü kör anladınız mı?
Hadi biz ne ise kuşlara yazık!
Doğana hayat zor anladınız mı?

Hadi anlat gönül sırrın bileyim
Pozlarını canda buldum ey gönül!
Nice derde saldın bırak güleyim
Nazlarını künde buldum ey gönül!

Bahtım kara sen de kalkıp döversin