Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Pısırık mı olduk yahu!
Gelen vurdu giden vurdu
Saçımızı yolduk yahu!
Gelen gördü giden gördü

Kahramanlık güdüyoruz

Kafam almaz, aklım ermez
Gönül sana ne diyeyim
Seni asla gözüm görmez
Gönül sana ne diyeyim

Bir gün kırgın, bir gün dargın,

Sevir antlaşmasıyla düşmanlar bir olarak
Yaşama hakkımızı elimizden alarak
Türk buna boyun eğer hayaline dalarak
Yurdumuz bir kalemde düşmanlara verildi

Yüzyıllarca, özgürce bağımsız yaşıyorduk

Kırk yıl geçti hala unutamadım
Baba ocağını düşündüm bu gün
Kendimi bir türlü avutamadım
Ana kucağını düşündüm bu gün

Saçlarım bembeyaz, kaşlarım kömür

Usanma şair, usanma
Yaz kalemin daim olsun
Meseleyi kolay sanma
Çöz kalemin daim olsun

Etrafında olanları

Yolmaya bile değmez saçlarım aklaştıkça
Korkuya kapılırım menzile yaklaştıkça
Yüreğim titredikçe, nefesim sıklaştıkça
Ölüm aklıma gelir, Tövbe esteğfirullah!

Sorgunun ilk etabı başlar benim içimde

Unutmadım diyorsun lakin aramıyorsun
İzah et anlayayım savunmana gerek yok
Sağda solda konuşup bana soramıyorsun
Eğer bana sorulsa dövünmene gerek yok

Hasret gittikçe büyür sarar ruhu bedeni

Dağlar tepeler aşıp, çıktım yayla düzüne
Yüksekten uçan kuşlar, görüp selam verdiler
Koyun keçi yayılmış, hepsi bir kaç düzine
Misafir var diyerek durup selam verdiler

Koyunlara yaklaştım köpek üstüme ürdü

Onu bunu kandırıp, bir kanal açmışlardı
Öyle bir kuruluş ki firmaları manidar
İstismar edilecek her şeyi seçmişlerdi
Maske takınmışlardı, formaları manidar

İslamı istismarla saf insanı yoldular

Kendini hainden öte duruma
Düşüncesiz sözü itti değil mi?
Ters düştü biricik milli kuruma
Elindeki kozu gitti değil mi?

Tahminden öteye bilgisi yoktu